ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

στενη συγγενης κοντα στα 30 που την εχει παρει απο κατω μια γενικη γκαντεμια που εχει στις σχεσεις. οχι τοσο απο θεμα επιλογων οσο ειλικρινα κακιας τυχης! εγω με ολο μου το ειναι προσπαθω την εμψυχωνω και προσπαθω να την πεισω οτι το καλο αργει αλλα θα ερθει. και ειλικρινα να ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να βρει την αγαπη.και πανω στην κουβεντα της πεταω "εσυ εχεις την τυχη της μαμας μου" που ετυχε να παντρευτει πιο μεγαλη εννοωντας οπως πηγαινε και η κουβεντα μην απογοητευεσαι θα ερθει!. κι αυτη με το ηλιθιο μυαλο αμοιβαδας το πηρε το επλασε κι εφτασε στο συμπερασμα οτι επειδη εγω εχω σχεση (που θα επρεπε να λεω κι ευχαριστω μιας και δεν ειμαι και μοντελο σε αναλογιες) βλεπω τους μονους και αντικειμενικα ομορφους υπεροπτικα, οτι της ευχηθηκα την τυχη της μανας μου με φυσικα μονο τις αρνητικες πλευρες και ακουσον ακουσον οτι τη γρουσουζευω! εννοειται δεν τα εμαθα απο την ιδια αλλα πανω στην κουβεντα τους οι μαμαδες μας το ξεφουρνισε η δικια της και φυσικα μη μου πει τιποτε η δικια μου. ειλικρινα εκλαψα απο νευρα και απογοητευση. αυτο ειναι το ευχαριστω στη συμπαρασταση? οτι τη γρουσουζευω? κι επειδη ετσι εχουν μαθει να θυμωνουν ολοι με ολους και να μην λενε τιποτα εγω υποτιθεται δεν το ξερω. αλλα εχει περασει κοντα διμινο κι εμενα με πνιγει το παραπονο. μα να πει οτι τη γρουσουζευω? κι επιτηδες δεν μου τα λεει πια και τα λεει αλλου. απο τη μια λεω καλυτερα γιατι ετσι δεν θα φταιω εγω αν κατι παει στραβα. βεβαια καθημερινα και καθε στιγμη ευχομαι να της ερθει η τυχη της αυριο κιολας μονο και μονο για να μου βγει η ρετσινια. προσφατα εμαθα και διαφορα κοσμητικα επιθετα με τα οποια χαρακτηριζει εμενα και τη μητερα μου. εκει επεσε στα ματια μου.... απογοητευτηκα πληρως. δεν περιμενα τετοια συμπεριφορα...ατιμο πραγμα η αχαριστια... ποναει πολυ.. ειδικα απο σιγανα ποταμακια...