ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

έτσι απλά...Ακόμη είσαι στη σκέψη μου να κόβεις βόλτα..Ένα τσιγάρο ακόμη το φυσώ όπως θα το σιχαινόσουν,σε πόσα ποτά σε έχω πιει, σε πόσων αντρών το βλέμμαπου ο πόθος τους με τυλίγει..Δε φτάνει μέσα μου,μόνο για λίγο με ναρκώνει..εύχομαι να ήμουν εκεί στο κρύο κι όχι εδώ στη ζέστη,αρκεί να είσαι κοντά μου..μόνο και μόνο για να ελπίζω ότι θα σε δω..κι ας μη μιλάμε παρά μόνο να τσακωνόμαστε.. Στα τελευταία σου λόγια που σκοπό είχαν να με νικήσουν,δε βρήκα καν φωνή και αιτία να σου πω κάτι πέρα από όχι..σε κοίταξα κατάματα μπροστα στους μαρτυρες που πάντα ήθελες και νιώθοντας πιο γυναίκα από ποτέ σου το είπα.. εγώ μόνη..χωρίς κανένα δίπλα μου να με δικαιολογήσει ή να με επιβεβαιώσει..τι θα ειχε αξία να πω στη φτήνια που μου χάρισες;;Αν μου λεγες μια κουβεντα αληθινή θα σου λεγα ΝΑΙ..αλλά μάλλον αυτη ηταν η δική σου αλήθεια κι όχι αυτη που ηθελα..αυτη που μου πες εγωιστρια,οτι δε μ εμπιστευεσαι,ότι δε σου φτάνει το πακέτο μου,τοση ξεφτίλα γιατί ενιωσες την ανάγκη να μου πεις αφου επαψε να υπάρχει ενδιαφέρον..;;Είπα μεσα μου πως θα μου περάσεις, πώς δε σε έφερα εδώ μαζί μου όταν με ρωτούν αν σε σκέφτομαι..πώς να πω, πώς όσο περνά ο καιρός καταλαβαινω πόσο σε ερωτευτηκα;;πως το πρωί που ξυπνώ εύχομαι να ήμουν στην αγκαλιά σου κι ας είχε προηγηθεί ένα βράδυ γεματο απο ηδονη αλλα αδειο από συναισθήματα,ακριβώς όπως κυνικα μου υποσχέθηκες και μάλλον εννοουσες;;Το σωμα μου ''μιλουσε'' οταν φιλουσα αυτον που με ηθελε οχι ομως κι η ψυχη μου..εσενα ηθελα με όλο μου το ''είναι''..δεν τον αδίκησα παρά μόνο εμένα..Αυτό είναι ο ερωτας να σε βγαζει απο την αξιοπρεπεια σσου, να λες ''δεθα με κανει κανεις να ντραπω που νιωθω'' γι αυτο περιμενα να δω ως που θα το πας, πόσο θ αντεξω..δεν έχεις ιδέα τι εχω αντεξει και πόσο αξίζω γι αυτο που θέλω..Στη σκεψη σου και μόνο με τρωει η ζήλια, με σιχαινομαι..τι ακουμπουν τα χερια σου,που χαμογελάς;;μου λείπεις ρε..αυτο το λίγο σου..