11.11.2014 | 15:29
Ατιτλο
Λουφάζουν οι πληγωμένοι άνθρωποι. Λουφάζουν για να γλείψουν τις πληγές τους. Κρύβονται απ' το φως, κρύβονται κι απ' τους άλλους ανθρώπους. Δε θέλουν να φαίνονται οι πληγές τους, δε θέλουν να φαίνονται καθόλου. Μέχρι να γιάνουν, μέχρι ίσα να αχνοφαίνονται οι ουλές. Και μετά..μετά ή βγαίνουν δειλά στο φως, καλυμμένοι απ' την κορφή μέχρι τα νύχια για να μην αφήνουν το παραμικρό κομματάκι τους φανερό και εκτεθειμένο, για να μην υποτροπιάσουν οι παλιές πληγές ή ορμάνε μπροστά με φόρα και ξεσκίζουν όποιον βρουν μπροστά τους, μη λογαριάζοντας ποιος είναι ο "εχθρός" και ποιος δεν είναι.Λουφάζω ακόμα περιμένοντας...και καλύπτω τα πάντα μου..γιατί δε μπορώ να ξεσκίζω και προτιμώ να μη φανώ παρά να κακοφορμίσω ολόκληρη.Γυναίκα 48
