ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

... είναι το δύσκολο κ δύσβατο μονοπάτι που βαδίζω τώρα, ανάμεσα σ’αυτό που ξέρω κ αυτό που νιώθω ... Εγώ δεν είμαι από τους ανθρώπους που προσποιούνται κ που μπορούν να ζουν προβάλλοντας μια εκθαμβωτική βιτρίνα της ζωή τους. Με αφορά μόνο η αλήθεια και η ουσία και έτσι αφελώς πορεύθηκα θεωρώντας πως κ ο σημαντικός άλλος της ζωής μου θα κάνει το ίδιο και θα χει την ειλικρίνεια να μου πει πως η κοινή μας ζωή τελείωσε . Αλλά δεν είχε ούτε την ειλικρίνεια ή την εντιμότητα να το πει. Βίωσα μεγάλο σοκ , μη αναστρέψιμο , δεν θύμωσα δεν τσακώθηκα μαζί του, γιατί ξέρω πως δεν έχει αξία πλέον καμία να ζητώ το οτιδήποτε από εκείνον ... ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω κ ότι έκανε δεν αλλάζει Δεν τον αφήνω πια ούτε να με ακουμπάει , σιχαίνομαι να με αγγίζει ενώ ώρες πριν μπορεί να ήταν με άλλη... Θα μπορούσα να ακολουθήσω κ εγώ αυτόν τον δρόμο κ να αναζητήσω συντροφιά κάποιου άνδρα αλλά δε με αφορά η βιτρίνα, να δείχνουμε ένα αγαπημένο ζευγάρι Δεν του έχω μιλήσει, δε θα πω τίποτα , γιατί ξέρω ότι δε θα αλλάξει κάτι , όταν ξέρεις τον άλλον τόσα χρόνια ξέρεις τι είναι διατεθειμένος να κάνει. Όυτε εκείνος λέει κάτι που δεν θέλω να με αγγίζει... Ο χρονος τελειώνει αλλά εκείνος δεν το ξέρει ίσως πιστεύει ότι το βήμα να φύγω δε θα το κάνω με νομίζει δειλη... όμως ο χρονος κοντεύει ...