7.9.2015 | 01:09
Αξίες...
Ξέρεις,τελειωσα πανεπιστήμιο.Δε λέει κάτι αυτό.Αγωνιζομαι για μας.Αγωνίζομαι καθε μερα στα χωράφια για να σταθώ στα πόδια μου.Είμαι 26 και σκέφτομαι εμας.Εσυ πήρες την απόφαση και για 2 χρόνια θα σαι μακρια μου για μεταπτυχιακό έξω.Καλά έκανες, αφου το χες στόχο,όσο κι αν μας δυσκολεύει η απόσταση.Ξέρεις όμως κάτι ρε συ Μένια μου?Δεν αντέχω αυτον τον "θαυμασμό" στο ξάδερφο που είναι κι αυτος στα 26 και επειδή ο θείος σου είναι "ανετος",αυτος γυρνάει τον κόσμο.Δε μπορώ το θαυμασμό στο καθένα τυχάρπαστο που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο βγάζει 2 χιλιάρικα κι αν "γουστάρει" τα σκάει και κανει το κέφι του.Δεν ειναι αυτη η αξια της ζωής ματια μου.Να αγαπάς είναι αξια.Να αγωνίζεσαι ειναι η αξίας.Και ακομα πιο σημαντικό,να παλεύεις για τον άνθρωπο σου.Όσο κι αν πληγόνομαι μάτια μου γιατι ωρες-ωρες σα να αισθάνομαι πως θες πιο πολλά απ όσα μπορώ να σου δώσω,όσο κι αν στο μυαλό των πολλών ειμαι ο "αγρότης"που τσάμπα σπούδαζε, να χεις στο νου σου αυτο: κανεις ποτέ δεν χάνεται,αν έχει αγάπη στην καρδιά και αφοσίωση,πάθος για την ιδια την ζωή...