27.6.2014 | 14:41
Αξίζει εν τέλει να περιμένω...;
Κοντεύω να κλείσω σε λίγους μήνες τα 18...Αναντίρρητα και εγώ σαν έφηβη που οδεύει προς την τελική ενηλικίωση έχω και εγώ τις ανησυχίες μου τα ερωτηματικά(που ενδεχομένως ποτέ δεν θα απαντηθούν) τις φιλοδοξίες μου για το κοντινό μέλλον όσο κοπιαστικό κι αν είναι(ακόμη κι αν γκρινιάζω πως κουράζομαι πολύ τώρα).Βέβαια, εδώ και περίπου 2 χρόνια με απασχολεί διαρκώς ένα θέμα που δεν μπορώ να το μοιραστώ τόσο εις βάθος με τους γονείς μου. Με την φίλη το έχω συζητήσει αλλά δεν βρίσκουμε κάποια λύση ώστε να ξεφύγω.Πιο συγκεκριμένα για να μην σας παιδεύω (που ήδη το έχω κάνει) όπως προανέφερα πως είμαι σχεδόν στα 18 και μου αρέσει ένας 30αρης.Θα πείτε και λογικό είναι..πως αυτό είναι συχνό φαινόμενο που παρατηρείται στα κορίτσια τέτοιας ηλικίας...και δίκιο θα έχετε :) απλά με έχει απασχολήσει αρκετά και δεν ήταν και λίγες οι φορές που αυτό το πράγμα με αποτραβούσε από τις υποχρεώσεις μου.Δεν το μετανιώνω βέβαια για κανέναν λόγο.Απλά αναρωτιέμαι γιατί τέτοιο κόλλημα.!; Σαν εμφάνιση δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο απλά γλυκούλης και εν μέρει κουλτουριάρης.!Έχω επιχειρήσει πάμπολλες φορές να τον ξεπεράσω μα δεν είχε κάποιο αίσιο αποτέλεσμα.! Μου έχει μιλήσει 2-3 φορές αλλά πολύ φιλικά και επιφανειακά...Στεναχωριέμαι γιατί έχω διακρίνει αρκετά κοινά μεταξύ μας που και εκείνος τα έχει δει.! Δεν τον αγαπώ ...προς Θεού απλά τον θαυμάζω ή ίσως καλύτερα θα ήθελα να μιλήσω κάποια στιγμής εις βάθος μαζί του για να με καταλάβει...!Ελπίζω κάποια στιγμή να καταλάβω πως όντως δεν είχα λόγο να ασχολούμαι...Αξίζει τελικά να περιμένεις για έναν ανεκπλήρωτο πόθο που δεν θα γίνει ποτέ εφικτός ;