ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν από τρία χρόνια βρέθηκε στο δρόμο μου μια γυναίκα για την οποία είχα ξετρελαθεί. Είχα πάθει το πιο τρελό κόλλημα που μου έχει συμβεί ως τώρα στη ζωή μου και σε ηλικία που νομίζεις θεωρητικά ότι έχεις κατασταλάξει. Κινούσα γη και ουρανό για να την κατακτήσω, έκανα καντάδες, ακρότητες, απανωτά ξενύχτια, μεθύσια. Εκείνη έπαιζε αδιάκοπα κρύο και ζέστη, κάποια βράδια παρασυρόμασταν και κάναμε ακόμα και έρωτα, κάποια άλλα ήταν ψυχρή κι απόμακρη και η βασική της γραμμή ήταν ότι προερχόταν από πολυετή σχέση, ''δεν ήταν σε φάση'', ''ήθελε χρόνο'', ''θα αργούσε πάρα πολύ να ξανακάνει κάτι'', μου έλεγε ότι δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή της χωρίς να είμαι τμήμα της και μετά έλεγε είπα-ξείπα κτλ Εγώ επέμεινα για ένα διάστημα σ' αυτό το ψυχοφθόρο παιχνίδι να ''περιμένω'' ώστε να ''μπει στη φάση'' και εντέλει με ρήμαξε- περιττό να σας πω ότι εντέλει όσο και καλά περίμενα, τη φλέρταρα και την επιβεβαίωνα τα έφτιαξε με δύο, εκ των οποίων με το δεύτερο είναι ακόμα μαζί. Δεν με απασχολεί χρόνια πια η συγκεκριμένη, αλλά έχει δημιουργήσει μέσα μου μια πίκρα για τον εαυτό μου και την αφέλειά μου που έκτοτε με έχει κάνει να αντιμετωπίζω τις γυναίκες επιφανειακά, να κάνω προσωρινές καταστάσεις, να μην έχω μπει σε σχέση ακόμα κι όταν η άλλη νομίζει ότι είμαστε μαζί, να τα βλέπω όλα πολύ πιο αδιάφορα. Το τελευταίο διάστημα γνώρισα μια κοπέλα που με εμπνέει πραγματικά και με συγκλονίζει πάρα πολύ, βγήκαμε κάποιες φορές, της είπα ότι μου αρέσει και μάλιστα φιληθήκαμε σε πολύ όμορφο κλίμα. Λίγες μέρες μετά κι ενώ όλη την ώρα πειραζόμασταν στα μηνύματα, ξαναβγαίνουμε και ξαφνικά την βλέπω κρύα και μαζεμένη, να μου λέει πως δεν ξέρει τι νιώθει και θέλει χρόνο και δεν ξέρει άμα είναι σε φάση και πότε θα ξαναμπεί και πρέπει να δουλέψει μέσα της. Έχοντας καταλάβει πια πόσο κούφιες δικαιολογίες είναι όλα αυτά ψιλοθύμωσα και έκανα το σφάλμα να της ανοιχτώ και να της πω για την προηγούμενη και πρέπει να θίχτηκε γιατί άρχισε να λέει πως κάποια άτομα όταν λένε για χρόνο το εννοούν κι άμα την πίεζα τώρα αναγκαστικά θα έλεγε όχι και δεν θέλει να ξαναπεράσω κάτι τέτοιο εγώ αλλά ούτε να πιέσει τον εαυτό της κτλ Κατά τ' άλλα λέει πως της αρέσω ερωτικά και με σκέφτεται. Επειδή βλέπω τον εαυτό μου να πάει να εγκλωβιστεί σε κάτι παραπλήσιο κι ενδεχομένως απλώς να ταϊσει εγωισμό μέχρι να έρθει ο επόμενος για να την ''ξεμπλοκάρει δια μαγείας'' ή όποιος βρεθεί τότε στο δρόμο της, αξίζει τον κόπο να της δώσω χρόνο; Μήπως όμως λέει την αλήθεια και την αδικώ όταν την εξισώνω με την άλλη;