ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στο γυμνασιο ειχα θεματα με τους συμμαθητές μου,χοντρα. Εχουν φτασει πολλες φορες σε σημείο να με βαρεσουν και δε μιλαγα.Ουτε με τους γονεις μου ειχα τη τέλεια σχεση αν και ηξερα πως θα με βοηθουσαν αλλα ντρεπόμουν να το πω οποτε οταν εμφάνιζα σημάδια τα απέδιδα αλλου.Στο λυκειου ήσυχα .Ησυχα με την έννοια οτι δεν έπεφτε ξυλο. Ομως μου μιλουσαν άσχημα πολλες φορες και ακομα και οταν σήκωνα χερι για κατι μεσ τη ταξη μου την ελεγαν. Γενικα δεν ειχα φιλους.Καθολου ομως.Πριν απο δυο χρονια πρωτη φορα πηγα σε κεντρικο σημείο της πολης με φιλη μου.Μετα ξεκινησα να κανω παρεες εξωσχολικά και ξεκινησα να αγαπαω λγιο περισσότερο τον εαυτο μου.Φετος ξεκινησε να μου μιλαει ενα παιδι,ερχοταν στα διαλείμματα, πηγαμε μαζι και για καφε.Γενικα ο,τι χρειαζομουν μου το εδινε.δεν ημουν καλα; ετρεχε να παρει φαγητο.Δεν ειχα τσιγαρα; με παιρνε μαζι του πισω απ το σχολειο και καθόμασταν και συζητουσαμε.Τον θεωρω τον πιο καλο ανθρωπο που εχω γνωρισει.Ομως πολλες φορες του φερομουν απότομα. Δε ξερω γιατι απλα δεν ηθελα να τον φερω σε δυσκολη θεση αν ερχοταν οι συμμαθητές μου και μου την ελεγαν η μετα τον επιαναν και του λεγανε γιατι κανεις παρεα με αυτην; Με κανε και αντ στο φαισμπουκ αλλα δεν τον δεχτηκα και απλα προσπαθουσα να μην του δημιουργήσω προβλημα στις επαφες του με τους υπολοιπους.Θα ηταν απαίσιο για μενα.Να του χαλασω τη φημη,η να μην του μιλανε πλεον επειδη μιλαει μαζι μου.Εφυγα απ το σχολειο φετος,αποφοίτησα.Δε νομιζω να τον ξαναδω.Απλα του αξιζουν τα καλυτερα ρε γαμωτο,ειναι πολυ καλο παιδι.Και να φυγει απ το ιδιωτικό επειγοντως.!(εγω κέρδισα υποτροφία στη δευτερα γυμνασιου στη μεση της χρονιας οποτε δε μπορουσα να φυγω)Αν με ρωτήσετε πως ξεκίνησε ολο αυτο στο γυμνασιο..θα σας πω επειδη δεν φορουσα τα ρουχα τους και δεν ειχα τα λεφτα τους καιδ ε φερομουν οπως τα κορίτσια τοτε.