9.3.2016 | 10:57
Αυτά που δε θα πω ποτέ
Μου λείπεις. Σε σκέφτομαι. Δεν σε βλέπω ούτε λίγο. Μία στο τόσο θα τύχει, αλλά αυτομάτως θα νιώσω σαν να έχει φωτίσει ο χώρος και μια απροσδιοριστη χαρά. Μέχρι εκεί τουλάχιστον μου το επιτρέπω. Κατά τα άλλα, ξέρω ότι αυτό είναι το σωστό. Να είσαι καλά και χαρούμενος, όπως σε γνώρισα. Μοναδικός, όπως σε θυμάμαι.
