μα εμενα μου φαινεται τοσο ωραιο αυτο που σου συμβαινει...ισως επειδη μου θυμιζει το παρελθον,και σε καποιες περιπτωσεις το παρον?δεν ξερω,παντως για εμενα ετσι αξιζει η ζωη...φαινεται να εχεις ερωτευτει,και εισαι τοσο μικρος.φαινεται να εχεις σκαμπανεβασματα,μα αυτα ειναι που θα σε κανουν να σκεφτεις και να νικησεις ο,τι πρεπει να νικησεις.φαινεται να πιστευεις.σε εναν ανθρωπο.στο μελλον.σε καποιο μισο.και αυτο ειναι το πιο σημαντικο =)
12.9.2012 | 01:44
αυτα που λες:)
Αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω, δε νιωθω καλά νομίζω πως θα εκραγω. Ειμαι μόλις 16 μισό και πραγματικά εχω φάει τη κατάθλιψη(και ακόμα τη τρώω) ανά καιρούς στο πρόσωπο. Μήνες ολόκληρους κλεισμένος μέσα, νιωθω πως δε παίρνω ανάσα. Γεμάτος ανασφάλειες(για εμφάνιση πιο πολύ) και αποκωμμενος από κάθε τι. Βουλιαζω...γονατιζω & ξανασηκωνομαι. Κι αν με δεις....θα νομίζεις ότι είμαι ένα ανώριμο 16αρικο που ξερει μόνο να τραβάει μαλακια και 9 έχει ο μηνας. Εχω βιώσει στο πετσί μου σκαμπανεβάσματα της ψυχολογίας μου. Εχω μείνει μόνος, εχω ρίξει κλάμα,με εχω απαρνηθει...μετά,βρήκα κάτι θετικό να κρατηθώ,τελικά ειπα ο κόσμος δεν είναι και τόσο χάλια...και φτου κι από την αρχή. Εζησα και ζω σε όλα τα μήκη....(!!) πότε καταθλιπτικός,πότε ξεσηκωτικος. Μια σπαστικος την άλλη τρελιαρης. Μια αυτό και μια εκεινο. Μια στο κλαμπ κ μια στο σπίτι να διαβάζω παράκληση. ΗΡΘΕΣ και εσυ να με αποτελειωσεις....Λείπεις λείπεις λείπεις.... & πότε ήσουν εδώ??? Στη πραγματικότητα ποτέ..πάντα ελειπες. Διαφορετικοί κόσμοι μαλλον, παρ'ολο που εχω ισχυρή επιρροή πάνω σου. Παρ'ολο που με βλεπεις κ χανεσαι στα μάτια μου. ΗΡΘΕΣ και έφυγες...τόσο απλά. Και εγώ εδώ λιωνω για κάτι που ποτέ δεν άρχισε. Συχενομαι μάλιστα που εισαι τόσο μα τόσο όμορφος που μου προκαλείς δέος....Τι να πω .....ίσως....Κάπου,καπως,κάποτε....Θέλω να ξερεις πως εισαι το άλλο μου μισό! Τίποτα άλλο!
1
