3.6.2012 | 18:49
αυτά που λέτε!
Προσπαθώ με νύχια και με δόντια να κρατήσω κατι δίπλα μου που με κάνει αληθινά ευτηχισμένη και ερωτευμένη! Θέλει να φύγει όμως... βασικά δεν ξέρει τι θέλει! Η ζωή μου για κάποιους λόγους δεν πήγαινε καλα τα τελευτταία χρόνια... και τώρα πραγματικά βρέθηκε άνθρωπος να μου αναζοπυρώσει το χαμόγελο μου! Παλεύω να μην τον χάσω! ειλικρινά! παλευω να μην σταματήσουμε να μίλαμε...Σπάω το κεφάλι μου να βρίσκω τρόπους να μιλάμε και να τον φέρνω κοντά μου...! για ποσο ακομα όμως? ειμαι εντελώς εξουθενωμένη κουρασμένη και απογοητευμένη απο τα παλιά! για ποσο ακομα θα αντέχω το περίμενε και το τρεναρισμα μίας καταστασης που κατα μαθηματική ακρίβεια πάει για φούντο? Νιωθω σαν αυτός να περνάει δίπλα μου, και η ατυχία μεταμορφωμένη να εχει μπεί στο κεφάλι του και να τον σέρνει ολόκληρο μακριά μου...