21.5.2013 | 02:40
αυτο
Ημουν σημερα το απογευμα ξαπλωμενη στο κρεβατι μου, χαζευα στο λαπτοπ, εχοντας την μπαλκονοπορτα ανοιχτη. Καποια στιγμη ακουω μια κυρια να μιλαει στο τηλεφωνο: Ναι, καλησπερα θα ηθελα ενα καλαθι λουλουδια, εως 200-250 ευρω,για αυριο. Θα ηθελα να το πατε στην κοπελα περιπου 10:30, θα ηθελα να εχει και ενα δαχτυλιδι το καλαθι, θα το φερει ο αντρας μου απο το ανθοπωλειο σας αργοτερα. Ωραια, ευχαριστω. Αντιο σας....Μολις το ακουσα σκέφτηκα: Τι ομορφο... και το μυαλο μου ταξίδεψε παλι σε σενα...Εχω κι εγω τη γιορτη μου, περιμενω να μου πουνε χρονια πολλα καποιοι καλοι φιλοι και η οικογενεια μου. Ειναι αδικο που περιμενω και τις δικες σου ευχες. Ειναι αδικο που κανω το σταυρο μου καθως περναω απο την εκκλησια του αγ. Κωνσταντινου και Ελενης και τους ζηταω να με θυμηθεις. Εχω καποιους ανθρωπους στη ζωη μου που με αγαπουν, που θελουν να ειναι στην ζωη μου, στην καθημερινοτητα μου κι εγω η ηλιθια στο πισω μερος του μυαλου μου εχω μια κρυφη επιθυμια,να με θυμηθεις...Η ηλιθια...Γαμωτο μου...Χρόνια μου πολλά...