ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχουν περάσει σχεδόν 100 μέρες από τότε που μπήκες στη ζωή μου. Στην αρχή βασανιζόμουν γιατί δεν ήξερα αν με θες, μετά το μαρτύριο συνεχίστηκε γιατί μου είπες πως δεν με θες, εκεί που πήγα να συνέλθω ξαναγύρισες και εγώ ο μαλάκας σε δέχτηκα πίσω, μετά πάλι μου είπες πως μετάνιωσες.100 γαμημέρες μέρες και εγώ συνεχίζω να σε σκέφτομαι, να σε θέλω, να σε αναζητώ, να φτιάχνω το πρόγραμμα μου σύμφωνα με το δικό σου μήπως και βρεθούμε πουθενά.Προσπαθώ να γεμίσω με μαλακίες τον ελεύθερο χρόνο μου, βγαίνοντας κάθε βράδυ έξω και πίνοντας, καταλήγοντας να κοιμάμαι με τον κάθε μαλάκα. Όταν είμαι πιο ψύχραιμη και νηφάλια ψάχνω κάποιο χόμπυ για να κρατάω απασχολημένο το μυαλό μου. Μέχρι και πλέξιμο ξεκίνησα που λένε είναι αγχολυτικό -αρχίδια αγχολυτικό είναι. Αλλά εσύ εκεί! Τελευταία έχω αρχίσει να σε βλέπω και στον ύπνο μου. Πουθενά πλέον δεν μπορώ να βρω ηρεμία!!! Δεν μπορώ άλλο!!!! Θέλω να βγεις από το μυαλό μου!!! Έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι μήπως πρέπει να ζητήσω τη βοήθεια κάποιου ειδικού. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ!!! Και δεν είναι νώρις ακόμα για να το ξεπεράσω (αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι φίλοι μου). Τρεις μήνες ταλαιπωρία είναι αρκετός καιρός δεδομένου ότι δεν ζήσαμε και τίποτα τρελό μαζί!Μακάρι να μπορούσα να γύριζα το χρόνο πίσω, σε εκείνο το καταραμένο βράδυ του Νοέμβρη και να μην ξεκίναγα τίποτα μαζί σου.