ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

νιωθω λες και παιζω σε μια ταινια με ενα σεναριο θριλερ.σκεφτειτε καποτε να ερωτευτηκατε εναν ανθρωπο να περασατε μαζι καποιες στιγμες λιγες να εχουν περασει τα χρονια να μην τον ξεχασατε ποτε και να αποφασισετε να τον ξαναβρειτε.να το κανετε και να μαθαινετε πως τωρα μετα απο 7 χρονια ο ανθρωπος αυτος δεν λεγοταν ετσι ουτε σαν ονομα ουτε σαν επωνυμο...σαν να μην υπαρχει πουθενα..να μαθαινετε οτι ολα ηταν ενα ψεμα.και εσεις να εχετε καταστρεψει την ζωη σας 7 ολοκληρα χρονια με την αναμνηση του.να συνεχιζετε την ζωη σας αλλα το ενα μισο να ανηκει παντα σε αυτον τον ανθρωπο..ολα ενα ψεμα...νιωθω παντελως χαμενη.δεν ξερω καν αν μπορει καποιος να καταλαβει οτι νιωθω αυτη τη στιγμη.νιωθω λες και μεσα μου γκρεμιστηκε κατι πολυ σημαντικο...κατι που δεν μπορω να προσδιορισω τι ειναι..νιωθω λες και ξαφνικα δεν ειμαι αυτη που ημουν.σαν κατι να μου πηραν βιαια.κατι μεσα μου που με εκανε οτι ημουν μεχρι σημερα.δεν με νοιαζουν τα ταυτιζομαι η οχι.επρεπε να το βγαλω απο μεσα μου...αλλα και που το εβγαλα παλι το ιδιο νιωθω.ουρλιαζουν τα παντα μου.