ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...το πέρασα οικογενειακά, δεν τα βρήκα με τις παρέες κι έτσι σκορπίσαμε. Τσακίστηκα να φύγω απ'την Αθήνα, μπας και χαλαρώσει το μυαλό μου, αλλά οι εφιάλτες του παρελθόντος δεν με βοήθησαν και πολύ. Τρέχει χρόνια μια ιστορία που προσπαθώ να κλείσω. Θέλω να ζήσω κάτι πιο σταθερό, διαφορετικό, αλλά δεν μου κάθεται ή δεν το αφήνω εγώ. Παρόλο που προσπαθώ δεν μπορώ να ξεπεράσω τον πρώτο μου έρωτα-μελό, αλλά αυτό μου συμβαίνει- δεν το πετυχαίνω για μεγάλη χρονική συχνότητα. Όποιον και να γνωρίσω, δεν μπορώ να νιώσω κάτι γι'αυτόν. Κι έτσι καταλήγω σε περιστασιακές καταστάσεις με την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα ξανανιώσω το ίδιο εκείνο συναίσθημα, αλλά τζίφος. Πάνε χρόνια κι έχω αρχίσει να ανησυχώ για μένα. Τώρα που γύρισα πίσω και σκέφτομαι τη χρονιά που έρχεται βλέπω μια ρουτίνα που αγαπώ να μισώ, και μέσα σ' αυτή, εμένα να τσιτώνω στο άκουσμα "όλα θα πάνε καλά" και "τα καλύτερα έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις" από άτομα που δεν καταλαβαίνουν.