Αυτό που είναι ελαφρώς θλιβερό κι αστεο συνάμα, με έναν κυνικό τρόπο, είναι πως πιστεύετε κι οι δυο σας ότι μπορείτε να προγραμματίσετε με απόλυτο έλεγχο τον ερχομό των παιδιών -πράγμα που δείχνει ότι η ιδέα είναι πλήρως ασχημάτιστη και στο δικό σου το μυαλό.
13.10.2019 | 10:43
Αυτό το λέω πρόβλημα...
Μια κοπέλα διαμάντι. Ένα ξεχωριστό κορίτσι που ξέρει να αγαπάει και να αφοσιώνεται στο σύντροφό της. Την αγαπάω και εγώ, έχουμε μια σχέση γεμάτη αληθινα συναισθήματα και περνάμε καλά μαζί.ΟΜΩΣ. Μετά από πέντε χρόνια σχέσης θέλω να προχωρήσουμε, να παντρευτούμε, να κάνουμε παιδιά. Αυτή, ούτε που να το συζητάει. Ειδικά για παιδιά που θεωρεί ότι είναι ακόμα ανώριμη και θα θέλει μετά από πέντε χρόνια, δηλαδή όταν θα είναι γύρω στα 33.Και το ερώτημα είναι: Αφήνεις ένα τέτοιο ξεχωριστό άνθρωπο και μια πραγματικά αληθινη σχέση επειδή αρχίζει και σε ενοχλεί η στασιμότητα ή κάνεις υπομονή ξερωντας ότι όταν συμβεί η οικογένεια θα είναι τέλειο με αυτή την κοπέλα; Φοβάμαι ότι στην πορεία θα φουντώσει κι άλλο αυτή η επιθυμία μου και δεν θα το ευχαριστιεμαι πλέον. Μήπως να το ληξουμε τώρα που είναι πιο νωρις; Αλλά μια κουβέντα είναι αυτό, αγαπιόμαστε. Είμαι σε αδιέξοδο...
4
