ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα βγω λίγο εκτός θέματος. Εξάλλου τί να σχολιάσεις από αυτήν την εμετική ατάκα που σου είπαν.Καλό όμως είναι τα παιδιά (τα οποία είναι ευτυχία και όχι λούκι), να τα κάνεις μικρός. Όχι στα 20 αλλά μέχρι τα 30 αν είσαι τυχερός και έχεις τον άνθρωπό σου, καλό είναι να μη το καθυστερείς. Γιατί τα παιδάκια απαιτούν συνεχή φροντίδα, απαιτούν ξενύχτι, αρρωσταίνουν συνέχεια, έχουν συνεχώς διαφορετικές ανάγκες και χρειάζονται να τους αφιερωθείς 100%. Και να μη βασίζεσαι σε γιαγιάδες και πεθερές, δεν είναι υποκατάστατα μαμάς αυτές, να είσαι εκεί για το σπλάχνο σου και τις ανάγκες του. Όλο αυτό όμως, όσο κι αν σε γεμίζει (εμένα τουλάχιστον πολύ πολύ πολύ περισσότερο και από τις σπουδές μου, και από το μεταπτυχιακό μου και από την καριέρα μου στο εξωτερικό), απαιτεί να έχεις ΕΝΕΡΓΕΙΑ. Και δυστυχώς άλλη ενέργεια έχω εγώ τώρα ως μαμά που με παρέσυρε η ζωή και θυμήθηκα να ασχοληθώ με τα προσωπικά μου κάπως αργά (στην ηλικία σου μόνο δούλευα σαν τρελλή και έβγαινα κάτι χαζοραντεβού που δεν μου κλέβαν το χρόνο) και άλλη μία κοπέλα στα 25 της. Και εγώ θα δώσω το 100% του εαυτού μου και η 25άρα. Ίσως όμως της 25άρας το απόθεμα (το σωματικό όχι το ψυχικό) είναι μεγαλύτερο. Έτσι το βλέπω εγώ.

Πόσο αγενείς! Αν δεν είναι στον οικογενειακό σου κύκλο θα σου έλεγα να τους κόψεις και την καλημέρα. Αν πάλι είναι, τότε μπορείς να τους πείς πως αυτό είναι καθαρά προσωπικό σου θέμα και δεν τους πέφτει κανένας μα κανένας λόγος.

Προστατευσε τον εαυτό σου, βάλε όρια σε ανθρώπους που σε βλάπτουν, που σε επηρεάζουν αρνητικά. Μην τους επιτρέπεις να το κάνουν, στο χέρι σου είναι.. Η ζωή είναι δική σου, δικές σου και οι επιλογές σου.. Πράξε ανάλογα.!