ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειχα ξαναγραψει παλια εδώ. Τα τελευταία χρονια μετεωριζομουν στα κιλα απο τις πανελληνιες κ επειτα. Ετρωγα τοτε πολυ λαθος. Τα επόμενα χρονια υγιεινα με παρασπονδιες μικρες και λογικες οπως ολοι. Αγχος φουλ, καταθλιψη, εβλεπα την γυμναστική σαν τιμωρια ειχα κολλημα με τη ζυγαρια. Επειδη δεν εχω αγαπηθει στη ζωη μου τοσο , πολλες φορες οταν κατερρεα μπορει να ετρωγα αλλα οχι υπερβολικα αλλα και παλι ηταν συναισθηματικος ο λόγος και οχι πεινα. Με συσσωρευμενα προβλήματα κλπ μια επεφτα μια σηκωνομουν. Πρόβλημα τρελο δεν εχω , τα κιλα μου τα παραπανω ειναι γυρω στα 10 απλως με το μυαλο μου τα μεγενθυνω και ανεξαρτητως κιλων οι διαταραχές ειναι διαταραχες. Καποιες φορες απο το αγχος ειχα ακραια ανορεξια , ευτυχως λιγες φορες στη ζωη μου, καποιες αλλες μεμονωμενα επεισοδια υπερφαγιας. Απο τοτε που ξαναπηρα τα 12 κιλα που εχασα , τα οποια τα εχασα σε 12 μήνες Δηλαδή ενα χρονο με διατροφή απο ειδικο και παρακολουθηση , συνειδητοποιησα οτι πολλες φορες το προγραμμα του διαιτολογου σου δίνει λαθος αισθηση. Νομιζεις οτι το κάνεις για τον γιατρο η για την κοινωνια. Οτι το κανεις για να αρεσεις στα αγορια. Οτι το κανεις αναγκαστικα χωρις να το θες. Και μετα απο οοολο αυτο το ταξιδι συνειδητοποιησα οτι αυτος ο τροπος δεν δουλευει για εμένα. Δεν θελω πίεση. Ενημερώθηκα ακριβως για το σωστο τροπο διατροφης μεσω καταξιωμενων ατομων μεσα απο το γιουτιουμπ. Ειδα ποσο λαθος ηταν οι διαιτες και η λογικη τους. Εμαθα τι σημαινει σωστη διατροφη και ισορροπημενη. Κλεινω εναν μηνα αυτου του τροπου ζωης. Προσπαθω να μην με βριζω για οσα δεν μου αρεσουν πανω μου στον καθρεφτη. Προσπαθω να τα αγαπησω για να αλλαξουν προς την καλυτερη εκδοχη τους σιγα σιγα. Με φροντιζω πλέον περισσοτερο, κανω συχνοτερα χαλαρωτικα μπανια, αγοραζω κρεμες, καλλυντικα, δημιουργω υγιεινα πιατα με φαντασια. Πινω αφθονο νερο, εχει αλλαξει ολη μου η διαθεση. Δεν στεναχωριεμαι αν δεν αρεσω σε αγορια. Γιατι ξερω οτι η αξια μου δεν μετριεται απο το λιπος μου. Μετριεται απο την ψυχη μου. Και οποιος με βλεπει ασχημη τωρα η αποκρουστικη αλλα δεν με βλεπει οταν αλλαξω, για μενα αυτός δεν μετραει. Ειμαι ημουν και θα ειμαι ο ιδιος ανθρωπος. Εχω μυαλο πιστευω (λιγο στραβο αλλα οκ χαχα πάντως εχω) , εχω χαρακτηρα, εχω δύναμη και προσωπικότητα. Εχω περασει τα μυρια οσα και στεκομαι εδω και οσες φορές και αν πεσω προσπαθω να σηκωθω. Υπαρχουν πολλα που δεν εχω ξεπερασει. Και παω σαν χελωνα αλλα τουλαχιστον παω. Δεν θελω αλλο να με κατηγορω. Θελω να αγκαλιασω την ψυχη μου και να της πω Εισαι ομορφη Εισαι αρκετη Εχεις αξιαΟπως και αν εισαι... - Η κοινωνια παντα θα με δυσκολευει στο να το πιστεψω αλλα τουλαχιστον προσπαθω.