ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλα και όλοι με απογοητεύουν...Θέλω να βγώ έξω και να φωνάξω >.Το ξέρω ότι πολλοί λένε πως όποτε φτάνεις σε αυτό το σημείο,στο να πείς δηλαδή αυτό,σημαίνει ότι ακόμα αντέχεις αλλά εγώ δεν αντέχω.Είναι λες και βρίσκομαι σε μία αδιέξοδο.Γιατί αξίζει να είμαι τόσο καλή με όλους και με όλα αφού αυτό ποτέ κανείς δεν θα το εκτιμήσει.Ίσως να φταίω εγώ που φτάνω σε αυτό το σημείο αλλά δεν ξέρω πλέον τι να κάνω, απλά ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ την οικογένειά μου,τους φίλους μου,το σχολείο,τη χώρα μου...Έχω πολλά όνειρα για τη ζωή μου θέλω να γίνω δημοσιογράφο,μεγάλη δημοσιογράφος αλλά η χώρα μου ή καλύτερα αυτοί που την κυβερνούν δεν μου δίνουν περιθώρια να εκπληρώσω τα όνειρά μου,ούτε η οικογένειά μου ούτε όμως όλοι οι φίλοι μου και οι γνωστοί μου με στηρίζουν όταν τους λέω για το όνειρό μου να γίνω δημοσιογράφος.Όλοι λένε πρέπει να έχεις μέσον αλλά και να βρείς θα δουλεύεις όλη μέρα για 3 και 60,εσύ λένε πρέπει να βρείς κάτι άλλο να κάνεις μέχρι και η καθηγήτρια μου στα ιδιαίτερα.Όμως τι πάει να πει πρέπει και ποιοι είναι αυτοι που θα μου πουν τι πρέπει για την ζωή που θα ζήσω εγώ...Και όλοι αυτοί που κυβερνούν;Γιατί η τράπεζα θεμάτων;Ενταξει εγώ είμαι μια καλή μαθήτρια και κάνω και μαθήματα,άλλα όμως παιδιά που οι γονείς τους δεν έχουν τα χρήματα για ιδιαίτερα και δεν είναι τόσο καλοί μαθητές,τι θα κάνουν;Γιατί το μέλλον όλων των παιδιών να εξαρτάται από αυτούς;Από την μία είναι καλό γιατί περνάνε όσοι το αξίζουν αλλά γιατί κόβουν σε κάποιους τα όνειρα,όλοι δεν αξίζουν ένα απολυτήριο;;;