ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βαρέθηκα να την πέφτω από δω κι από κει, δεν γίνεται κάτι. Μέχρι τα 25-26 ας πούμε ότι δεν είχα πρόβλημα να βρω κοπέλα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έστω κι αν δεν είχα πολλές παρέες. Είχα και κάποιους φίλους/ες. Τώρα, φτάνοντας τα 30 και μη έχοντας κύκλο επαφών θεωρούμαι περίεργος και προβληματικός που κυκλοφορώ συνήθως μόνος (ή με κάποιον συνομήλικο στην ίδια κατάσταση με μένα) και ψάχνομαι έξω με άγνωστες. Να βρω νέους φίλους/παρέες κτλ. δεν μου είναι εύκολο πια. Αυτό οφείλεται βεβαίως στον χαρακτήρα μου, πάντα ήθελα να έχω τον χώρο μου και τον χρόνο μου και δεν μου άρεσε να αναπτύσσω ιδιαίτερα στενές επαφές με τους ανθρώπους. Όπως ανέφερα και παραπάνω μέχρι ένα σημείο το διαχειριζόμουν και κρατούσα μια ισορροπία μεταξύ (απαραίτητης για μένα) μοναχικότητας και κοινωνικών σχέσεων. Πλέον έχω εγκλωβιστεί σε μια κατάσταση όπου αντιλαμβάνομαι ολοένα και περισσότερο πως πρόκειται για μη επιθυμητή μοναξιά και όχι για ανάγκη μοναχικότητας.Οπότε όπως όλα δείχνουν θα καταλήξω να περάσω τη ζωή μου μόνος απ' όλες τις απόψεις.