ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορώ άλλο. Το ξέρω ότι δεν είμαι τέλειος έκανα και εγώ λάθη και έχω ζητήσει συγνώμη. Εδώ και 5 χρόνια είμαι μόνος μου. Πραγματικά μόνος μου. Απομονώθηκα πλήρως στον εαυτό μου. Έχασα έναν δικό μου άνθρωπο και αυτό με στεναχώρησε πολύ. Τα τελευταία χρόνια δεν έχω πάει πουθενά. Είμαι μόνο σπίτι - σχολή - σπίτι τον χειμώνα και το καλοκαίρι σπίτι - δουλειά - σπίτι. Τίποτε άλλο. Δεν έχω πει κουβέντα όμως σε κανέναν. Ο αδερφός μου είναι στην Γλασκόβη δουλεύει και η αδερφή μου στην Θεσσαλονίκη με τον φίλο της. Τα καλοκαίρια είμαι στο σπίτι με την μάνα μου. Στην αρχή μου τα έπρηζε γιατί καθόμουν μέσα μου έλεγε βγες έξω πάρε έναν φίλο σου τηλέφωνο αλλά εγώ δεν ήθελα. Δεν ήθελα γιατί δεν ήμουν καλά. Ο αδερφός μου εκεί που είναι γνώρισε μια κοπέλα από το Ιράν και είναι μαζί. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι μας λέει κάθε μέρα που μιλάμε. Τώρα βέβαια είναι ήρεμος γιατί βρήκε δουλειά αλλά πριν που σπούδαζε πίστευα ότι είχε πρόβλημα. Και εξηγούμε: ο αδερφός έχει μια τάση όταν γνωρίζει έναν άνθρωπο που διαβάζει και είναι εργατικός να σου πει χίλια δυο γι αυτόν τον άνθρωπο. Ότι δουλεύει και διαβάζει, ότι ήρθε από την άλλη άκρη της γης για να δουλέψει και εμείς (για την οικογένεια μας μιλάω) τα κακομαθημένα δεν βρίσκουμε μια δουλειά κτλ κτλ κτλ κτλ και όταν του λες να σταματήσει γιατί το έχει πει ένα εκατομμύριο φορές θυμώνει, τα παίρνω κι εγώ, και καταλήγουμε σκοτωμένοι. Όλα αυτά μέσω skype αν τα λέγαμε από κοντά τα πράγματα θα ήταν χειρότερα. Η αδερφή μου από την άλλη είναι πολύ καλή. Συνέχεια με επιβραβεύει για ότι καλό κάνω. Κάνω όμως αυτό που κάνω για το καλό μου και τέλος. Πριν δώσω πανελλήνιες το 14 είχα πει στον αδερφό μου να πήγαινα και εγώ στην Γλασκόβη να σπούδαζα εκεί γιατί ήθελα να φύγω από το σπίτι. Με απέτρεψε από αυτό. Μέσα μου πίστευα ότι θα είχα έναν σύμμαχο. Η μάνα μου μου είπε γιατί θες να φύγεις εκεί θέλει διάβασμα δεν είναι παίξε γέλασε και τέτοια. Και εκείνη με τον τρόπο της με απέτρεψε. Είχα θυμώσει τότε. Έπρεπε να το κυνηγήσω μόνος μου. Από το 14 που έδωσα πανελλήνιες πέρασα στην Θεσσαλονίκη μου γεννήθηκε η ιδέα να μείνω μόνος μου. Κι αν στην πορεία ήθελα συγκάτοικο θα έβρισκα κάποιον από την σχολή μου και θα συγκατοικούσαμε. Η αδερφή μου όμως είχε άλλη γνώμη. Μου είπε να πάω να μείνω μαζί της και στο ίδιο σπίτι είναι και το αγόρι της. Το σπίτι είναι του παιδιού και η αδερφή μου μένει εκεί τα τελευταία 3 χρόνια. Εμένα δεν μου άρεσε σαν ιδέα. Το σπίτι δεν ήταν δικό μας δηλαδή δεν μπορώ να κάνω ότι θέλω, μην φανταστείτε τίποτα τρελό, αλλά μου αρέσει να βάζω μουσική. Ναι είναι μια ηλίθια δικαιολογία αλλά την πρώτη φορά που το έκανα είχε γυρίσει αυτός από την δουλειά και ήρθε η αδερφή μου μέσα και μου είπε να το χαμηλώσω γιατί γύρισε από την δουλειά είναι κουρασμένος και θέλει ησυχία. Δεν σας μιλάω για ακραίες καταστάσεις για παράδειγμα να έφερνα κοπέλα για κατάσταση. Από τότε ήθελα να φύγω. Το ξέρω έκανα βλακεία έπρεπε να βρω μια δουλειά να έβγαζα κάποια χρήματα και τότε να έβρισκα και ένα μικρό σπίτι. Δεν με ένοιαζε ας ήταν και τρύπα. Αρκεί να ήμουν μόνος μου. Ήθελε να ανεξαρτητοποιηθώ. Αν δεν ανεξαρτητοποιηθώ τώρα στα 20 μου πότε θα το κάνω; Μια μέρα ήθελε ένας φίλος μου που είχα γνωρίσει στην σχολή πολύ καλό παιδί να έρθει να μείνει σπίτι μου και του είπα να έρθει. Ο φίλος της αδερφής μου κατέβασε τα μούτρα γιατί έφερα άνθρωπο στο σπίτι. Μου την είχε δώσει τότε. Στο τσακ ήμουν να τα έχωνα στην αδερφή μου αλλά δεν το έκανα γιατί δεν μου έφταιξε σε τίποτα. Από τότε δεν έφερα ποτέ κανέναν στο σπίτι . Στον παρελθόν ήμουν απότομος και κάπως απόμακρος σχεδόν από όλους αλλά το μετάνιωσα και ζήτησα συγνώμη. Οι περισσότεροι βέβαια δεν μου μιλάνε. Δεν τους κατηγορώ γιατί και εγώ αν ήμουν στην θέση τους ίσως να έκανα το ίδιο. Έχω κουραστεί όμως να είμαι μόνος μου. Τους τελευταίους 5 μήνες είμαι καλά. Έδωσα μάχη με το εαυτό μου. Σκέφτηκα να πάω σε ψυχολόγο αλλά δεν πήγα είπα θα παλέψω μόνος μου. Ξεκίνησα παράλληλα και γυμναστική πάω και τζούντο και με βοηθάει πολύ στην ψυχολογία. Μερικοί το εκτίμησαν που άλλαξα και με δέχτηκαν οι άλλοι που δεν με δέχτηκαν δεν πειράζει να είναι καλά όλοι τους. Το ξέρω ορισμένες φορές κλείνομαι στον εαυτό μου. Έτσι είμαι φτιαγμένος. Δεν έχω όμως κακία μέσα μου ούτε εμπάθεια. Αντιθέτως αυτός που θα με γνωρίσει και θα συμπαθήσει εγώ θα το εκτιμήσω και θα τον κάνω αδερφό μου. Δεν ξέρω αν έχετε συναντήσει τέτοιο στυλ ανθρώπου. Εύχομαι να μην μοναδικός στο είδος μου. Να είμαι μοναχικός μεν αλλά πολύ καλός χαρακτήρας δε. Τώρα τον Σεπτέμβρη έχω εξεταστική. Εδώ και ένα μήνα ψάχνω για σπίτι. Το κάνω αυτό γιατί μένουμε 3 χρόνια σε ένα σπίτι που δεν είναι δικό μας. Η αδερφή μου στην αρχή συμφώνησε. Πριν 2 βδομάδες ήμασταν στην θάλασσα και της είπα για ένα σπίτι που βρήκα κοντά στα πανεπιστήμια είναι γκαρσονιέρα χαμηλό νοίκι επιπλωμένο κτλ μου λέει να το αφήσω για την ώρα γιατί μπορεί ο δικός της να φύγει στο Ντουμπάι για δουλειά οπότε αν φύγει αν βρούμε ένα σπίτι μαζί. Θύμωσα μέσα μου . Είπα δεν θα ανεξαρτητοποιηθώ ποτέ. Πάντοτε θα είμαι το τσιράκι της αδερφής μου. Συμβιβάστηκα όμως. Φτάνει είπα από μέσα μου που τα βρήκα με τον εαυτό μου και η ψυχική μου υγεία είναι καλά. Όταν έρχομαι στην πόλη μου βγαίνω για τρέξιμο σε ένα παρκάτι του κολυμβητήριο που έχουμε εδώ. Και όταν άρχισα να πηγαίνω είδα εκεί μια κοπέλα. Μου αρέσει πολύ. Δεν της έχω μιλήσει. Τώρα βέβαια έχω να την δω τουλάχιστον ένα μήνα. Έμαθα όμως πως την λένε και ότι είναι κολλητή μιας γνωστή μου. Την έχω κάνει add από facebook πριν δυο εβδομάδες και ενώ έχουμε καμιά 20αριά κοινούς γνωστούς δεν με έχει δεχτεί. Την έχω στο μυαλό μου από τότε. Αλλά αν δεν θέλει αυτή κανένα πρόβλημα. Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές. Πιστεύω πως αν με γνωρίσει θα με αγαπήσει το πιστεύω αυτό πολύ. Εγώ πηγαίνω κάθε μέρα και τρέχω και θα πηγαίνω μέχρι να φύγω για Θεσσαλονίκη γιατί χρωστάω μαθήματα. Ελπίζω να την δω. Αν δεν την δω δεν ξέρω τι θα κάνω. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις έναν άνθρωπο. Τον άνθρωπο σου. Να συζητάς μαζί του και να του λες ότι σε προβληματίζει. Πολύ θα ήθελα να έχω έναν τέτοιο άνθρωπο. Να με βοηθάει να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Και αυτή η κοπέλα το έχει καταφέρει αυτό. Όταν την είδα σταμάτησα να είμαι απόμακρος, να θυμώνω με το παραμικρό, να μην μιλάω στους δικούς μου τα άφησα όλα αυτά πίσω μου. Πλέον θέλω να πιστεύω πως είμαι στον σωστό δρόμο. Ήρεμος και ήσυχος με τον εαυτό μου. Συγνώμη που σας πήγαινα από το ένα θέμα στο άλλο αν ήταν τόσα πολλά. Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου που είδατε το κείμενο μου!!!