ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν βγαινω εξω γιατι βαριεμαι.γιατι ακομα και αν υπηρξαν πολλα χρονια που βγαιναμε 4 και 5 φορες την εβδομαδα,πιναμε μεχρι να πεθανουμε,ξυπνουσαμε σε μπαλκονια,δεν χαναμε παρτυ για παρτυ,μετα βγαιναμε την επομενη για καφε για να ενωσουμε το παζλ της προηγουμενης βραδιας,περασανε τα χρονια και δεν βγαινουμε πια τα βραδια,οποτε στις λιγοστες φορες που βγαινω πια ακουω συνεχεια τα ιδια και τα ιδια πραγματα που καναμε 10 χρονια πριν. "θυμασαι τοτε που..." ναι το θυμαμαι.απλα το εχουμε πει 30000 φορες και πλεον δεν ειναι ουτε αστειο,ουτε ενδιαφερον.θελω πλεον να βγαινω για εναν καφε,ενα φαγητο και να εχω να πω πραγματα που με ενδιαφερουν και οχι πραγματα που ηδη ξερω και εγιναν 100 χρονια πριν.να μιλαω για μουσικη,για ταξιδια,για μερη που θελουμε να παμε,να οργανωνουμε εκδρομες,ακομα και μικρες,να κανουμε καινουρια πραγματα,οχι να ειμαστε κολλημενοι στις στιγμες που ζησαμε στα φοιτητικα μας χρονια.νιωθω οτι τα χρονια περνανε και γυρω μου ολοι μενουνε στασιμοι στα ιδια και στα ιδια,πλεον δεν εχω τιποτα να κουβεντιασω με κανεναν χωρις να βαρεθω στο πρωτο 5λεπτο.ξερω πως οι καιροι ειναι δυσκολοι για ταξιδια και για εξοδα,αλλα υπαρχουνε πολλα πραγματα που γινονται χωρις πολλα λεφτα,απλα οι περισσοτεροι πλεον εχουνε αραξει στην κατασταση τους και δεν τους ενδιαφερει καμια αλλαγη της καθημερινοτητας τους.πραγματικα θαυμαζω τους φιλους μου που μολις ειδαν οτι δεν παει αλλο,απλα παρατησαν την "ασφαλεια" του πατρικου σπιτιου εφυγαν στο εξωτερικο και μια καινουρια ζωη ξεκινησε για αυτους.ελπιζω συντομα να το καταφερω και εγω.