Μου αρέσει όπως τα λες και εγώ μαζί σου εν μέρει. Απλά σκέφτομαι μήπως όλα αυτά τα λες, όχι τόσο επειδή βαριέσαι να ασχοληθείς, αλλά επειδή φοβάσαι τα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα που έχουν οι σχέσεις. Φοβάσαι ότι ίσως πληγωθείς; Ότι ίσως θα χαλάσει η ισορροπία της καθημερινότητάς σου; Ότι θα κλονιστεί η σχέση που έχεις με τον εαυτό σου (αυτοπεποίθηση); Σε κάθε περίπτωση όμως, ο φόβος δεν είναι και ο καλύτερος παράγοντας. Οπότε μην είσαι τελείως κλειστή και κυνική. Δεν είναι όλες οι σχέσεις σαν αυτές που περιγράφεις. Κάποιες φορές εμφανίζονται άνθρωποι και καταστάσεις που θα αξίζουν να βγούμε εκτός της ζώνης ασφαλείας μας. Και όταν γίνει αυτό δεν θα πρέπει να "βαριέσαι". Δεν θες μετά από χρόνια να γράφεις εξομολογήσεις για μοναξιά και για απωθημένα... ;)
30.1.2019 | 12:13
Βαριεμαι τις σχεσεις...
Ειμαι εδω κ 1μιση χρονο μονη μου και ενω υπαρχουν καποιες στιγμες που μπορει να δω ενα αγαπημενο ζευγαρι και να ζηλεψω και να θελησω στιγμιαια και εγω καποιον διπλα μου, τον υπολοιπο καιρο απλα δεν με νοιαζει. Οσο βλεπω φιλες μου να βγαινουν με αντρες και μετα ο αλλος να μη στελνει και να καθονται αυτες να αναρωτιουνται αν δεν εστειλε επειδη κατι επαθε, επειδη δεν ενδιαφερεται, επειδη το παιζει δυσκολος, επειδη ξενερωσε, επειδη βρηκε αλλη, επειδη εχει σχεση, επειδη δεν του αρεσεις τοσο, επειδη δεν θελει γενικα σχεση, επειδη δεν εχει χρονο για σχεση, επειδη δεν εχει λεφτα για σχεση, επειδη ειναι παντρεμενος, επειδη ειναι αραβωνιασμενος, επειδη ειστε στο ιδιο εργασιακο περιβαλλον, επειδη ηθελε απλα σεξ, επειδη δεν τον αφηνει η μανα του.....σκεφτομαι ΑΠΑΠΑ χιλιες φορες μονη μου καλε! Σιγα μη θυσιασω την ηρεμια και την ψυχικη μου υγεια για να κατσω να τρελαθω για το αν ο αλλος με θελει και να γεμισω με ανασφαλειες για το τι μπορει να μην του αρεσε πανω μου και να μη με ηθελε. Ειστε σοβαροι? Δηλαδη απορω γιατι υπαρχουν τοσοι ανθρωποι που αποζητουν τοσο εντονα το να εχουν σχεση, λες και ειναι το πιο ωραιο πραγμα του κοσμου. Δηλαδη ακομα και αν ξεπερασεις το πρωτο σταδιο της αμφιβολιας και της πιθανης αδιαφοριας του αλλου και κανετε σχεση, μετα παλι τα ιδια. Δεν σου απανταει στο μηνυμα σου και καθεσαι και αναρωτιεσαι: δεν μου απαντησε γιατι ειναι απασχολημενος? γιατι δεν εχει ιντερνετ? γιατι ειναι με αλλη? γιατι δεν ξερει να γραφει? γιατι του τελειωσε το μελανι στο κινητο? (χαχα καλο ε?). Τουλαχιστον οταν ειμαι μονη μου ειμαι ηρεμη και δεν καθομαι να αναρωτιεμαι τι και πως! Γιατι ναι, οση εμπιστοσυνη και να εχεις στον συντροφο σου, αρκει να αφησει ενα μηνυμα σου αναπαντητο για να τρελαθεις (ελα παραδεξου το, δεν εισαι η μονη!).Δε λεω, υπαρχουν 10-20 ανθρωποι σε αυτη τη γη που ειναι κατασταλαγμενοι, που ξερουν τι θελουν, που δεν παιζουν παιχνιδακια, που δεν ειναι μια ετσι μια αλλιως, που ξερουν να διεκδικουν αυτο που τους αρεσει, αλλα ολοι οι υπολοιποι απλα δεν ξερουν τι τους γινεται. Οποτε νομιζω οτι ειναι λιγο τσαμπα χρονος να καθομαι εγω να ψαχνω ελπιζοντας οτι θα πετυχω το 10 το καλο τη στιγμη που η πλειοψηφια γυρω μας ειναι ο,τι να ναι. Και βαζω και τον εαυτο μου μεσα ετσι?? Μη νομιζετε οτι το παιζω καμια ανωτερη και γω τα ιδια σκατα ειμαι.
3
