ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πιστευω οτι οι περισσοτεροι απο εσας που μπαινετε στον κοπο να με διαβαζετε τωρα,εχετε βρεθει στην θεση μου,να εισαστε στη λεγομενη "χρονια" σας,τοτε που δινετε πανελληνιες... Θυμαμαι τον εαυτο μου να μην διαβαζω παρα πολυ στο γυμνασιο.Αυτο το γεγονος υπηρξε καταλυτικος παραγοντας για να ξεκινησω φροντηστηριο σε μερικα μαθηματα.Οπως περνουσαν τα χρονια με θυμαμαι να διαβαζω.Θυαμαι δεν ειχα πεσει ποτε κατω απο 17,παντα επιανα απο 17 μεχρι ισως και 19.Διαβαζα μεχρι περσυ που ημουν στην β λυκειου.Μεχρι και τοτε εκανα φροντηστηριο στα βασικα μαθηματα (μαθηματικα,φυσικη).Ημουν παρα πολυ καλος,δεν ειχα καποιο παραπονο απο την αποδοση μου καθολου.Φετος που δινω πανελληνιες κανω σε ολα τα μαθηματα οπως ειναι φυσικο.Μπορω να πω οτι ποτε δεν ειχαμε τεραστιο οικονομικο προβλημα σαν οικογενεια,οι γονεις μου παντα ηταν διατεθημενοι να μου προσφερουν φροντηστηριακη υποστηριξη στα μαθηματα μου.Ο στοχος παντα ηταν να παω γενικα καλα και να περασω καπου καλα,σε καποια καλη σχολη.Φετος ομως δεν ξερω τι γινεται,κατι δεν μου παει καλα,κατι δεν μου κολλαει σωστα.Απο μικρος ,ο μονος ανθρωπος που μπορουσα να συνενοηθω και να ανοιχτω ηταν ενας ξαδερφος μου,ο οποιος μου ελεγε οτι σημασια δεν εχουν οι σχολες και ολες αυτες οι ιστοριες,αρκει αυτο που γουσταρεις,να το κανεις καλα ,και τοτε ολα θα ερθουν και θα δουλεψουν σωστα . Δεν το πιστεψα παρα πολυ. Αυτος μαλλον πως τοτε θα βρισκοταν στην ιδια θεση με εμενα ,τα ιδια ισως αισθανοταν οταν ηταν και αυτος στην τριτη Μου εχει εξομολογηθει πως μεχρι και τα μεσα του λυκειου ηταν καλος μαθητης και συνεπης.Με την παροδο των χρονων ομως σιχαθηκε το ολο συστημα και πηρε τον δρομο του.Διαβασε αρκετα για να περασει καπου προχειρα,προκειμενου να εχει καλυμμενο τον κωλο του και να κανει αυτο που γουσταρει.Κανει αυτο που θελει και ζει αξιοπρεπωςΔεν ξερω ισως ειναι φαυλος κυκλος,ετσι αισθανομαι εγω τωρα.Τον αυγουστο οταν ξεκινησα τα φροντηστηρια ειχα ενα οραμα,πολυ μεγαλο και πολλους στοχους....Στην πορεια ομως σιγα σιγα αποδυναμωθηκαν οι στοχοι ,τα οραματα και πια ειμαι αδυναμος τελειως.Δεν ξερω,δεν εχω ορεξη να διαβασω παρα πολυ,μπορω να παω οτι διαβαζω,αλλα δεν σκοτωνομαι κιολας.Εχω σιχαθει το ολο συστημα,δεν πιστευα οτι θα το πω ποτε,αλλα φετος γνωριζω και εγω την γλυκα των πανελληνιων.Τοσος χαμμενος χρονος για να φωτοτυπεις ασκοπα πραγματα που ουτε καν θα χρησιμοποιησεις κατα την μεγαλυτερη πιθανοτητα στο υπολοιπο της ζωης σου.Εχω σιχαθει τα παντα πια,αλλα πιο πολυ μισω το γεγονος οτι η διαθεση μου ειναι πολυ σκατα,και το κορμι μου ολοκληρο ποναει γιατι δεν μου μενει χρονος για να αθληθω ,η ακομη και αν μου μενει δεν εχω καθολου ορεξη.Μισω να ξερω οτι οι γονεις μου βασιζονται πανω μου και περιμενουν να πετυχω για να τους κανω περιφανους.Μου αρεσε παντα να βλεπω τους ανθρωπους μου να χαιρονται και να ειναι περιφανοι για ολα οσα καταφερνω,αλλα δεν το αντεχω αλλο,δεν αντεχω πια τον εαυτο μου,σιχενομαι την ζωη μου και βριζω καθε ωρα και στιγμη αυτης της χρονιαςΑυτο που θελω παρα πολυ ειναι να ζησω την ζωη μου ,ηρεμα,λιτα και απλα χωρις παρα πολλες προυποθεσεις ,πρεπει και κανονες.Παντα ηξερα οτι διαφερω στη νοοτροπια απο τους συνομιληκους μου,γιατι εχω αλλη νοοτροπια,εχω αλλες σταθερες στη ζωη μου,και σκεφτομαι πολυ διαφορτικα απο αυτους και το ξερω.Δεν θα ηθελα να καταληξω σε καμια περιπτωση κακομοιρης και φουκαριαρης οπως κατα την προσωπικη μου γνωμη καταληγει ο καθε Μεσος Ελληνας.Ισως μερικοι που με διαβαζουν με πουν αχαριστο,μιας και δεν εκτιμω οσους κοπους γινονται απο τους γονεις μου για εμενα,την στιγμη που αλλοι δεν εχουν να φανε η να στεγαστουν,αλλα συγνωμμη παιδια,ειναι πολυ ασχημη η φαση της τριτης λυκειουΘελω να πω απλα με ολα μου τα παραπανω ,πως δεν με ενδιαφερει πια καν που θα περασω γιατι θελω να βρω πραγματικα να κανω κατι που θα μου αρεσει,ξερω οτι θα περασω σε μια σχολη ουτε με ενδιαφερει πια να δωσω ολες μου τις δυναμεις σε ενα τελειως παραλογο στημενο αγωνα.Δεν το αντεχω οταν εχω να μαθω ενα ολοκληρο βιβλιο αοδε απεξω και ανακατωτα χωρις να εχει καμια χρηση.