ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πολύ ρομαντικός ο τίτλος μου το ξέρω, αλλά το πιστεύω και το νιώθω. Το όνομά του Σταύρος. Γνωριστήκαμε πριν από 2 χρόνια, από κοινούς φίλους, με το που τον είδα ένιωσα το "κλικ" που λενε...Βγαίνουμε μαζί και περνάμε τέλεια, γελάμε παρα πολύ, συζητάμε πολύ, υπάρχει επικοινωνία. Ζούμε στο εξωτερικό και μου έχει πει ότι εδώ είμαι το μόνο άτομο που εμπιστεύεται 100%.Δεν έδειξα όμως ότι μου άρεσε ποτέ μέχρι που ο ίδιος ένα χρόνο μετά μου εξομολογηθηκε τον έρωτά του λόγω του ότι ειχε πιει αλκοόλ και του βγήκαν τα αληθινά του αισθηματα για εμένα. 1 χρόνο τώρα το ίδιο παιχνίδι, να με αγκαλιάζει, να είναι σε ότι χρειάζομαι δίπλα μου, με θαυμαζει, να μου λέει πόσο ξεχωριστή είμαι. Μία φορά (είχε πιει πάλι ) καταλήξαμε να κοιμόμαστε αγκαλιά (εγώ δηλαδή δεν κατάφερα να κοιμηθώ, η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή) να με κρατάει σφιχτά, να με χαϊδεύει, να μου λέει ότι νιώθει ασφάλεια μαζί μου κλπ.Σε κάποια φάση εκεί που προσπαθούσα να ηρεμήσω τους παλμούς μου, βάζει το χέρι μέσα από την μπλούζα και μου χαϊδεύει το στήθος! Αυτο ήταν όλο, δε συνέχισε, δεν έγινε κάτι άλλο, δεν μπόρεσα να κάνω εγώ κάτι, τα έχασα. Βλέπω πως με κοιτάζει, το νιώθω ότι με θέλει, γνωστοί άγνωστοι μας βλέπουν μαζι και αντιλαμβανονται ότι κάτι παίζει και ότι κατι θα γίνει. Αλλά πότε? Με βασανιζει όλο αυτό, δεν μπορώ να κάνω σχέση, με αγκαλιάζει άλλος και σκέφτομαι το Σταύρο, με φιλάει άλλος και πάλι το Σταύρο σκέφτομαι..Πώς θα τον κάνω να μου μιλήσει?Μήπως πρέπει να του μιλήσω εγώ? Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ όλο αυτό, φοβάμαι γιατί είναι σημαντικός για μένα και δεν θέλω να τον χάσω..