ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πες το τρελα.Πες με ο,τι θες.Εγω μια φορά προσπάθησα.Ελπιζω καποια στιγμη να το διαβασεις. Δεν ειμαι τοσο σχετικη, νομιζω απο εδώ δε μπορείς να με αποκλείεσεις.Κρίμα!Οι λεξεις δεν είναι αρκετες. Αισθάνομαι όπως οταν προσπαθούσα να γραψω ενα ποιημα για εσενα.Καμια λεξη δεν ειναι αρκετα δυνατη.Καταλαβαινεις τι μου εκανες. Χαζος δεν εισαι.Δακρυβρεχτα που λες και εσυ τυπου ακαρδος και αλλες τετοιες παπαριες δε θα πω.Ουτε θα σου ζητησω κατι. Η θα γελασεις η θα με μισησεις.Ο,τι σου ανήκει θα το παρεις.Παρε αυτο σαν καθαρση.¨ Η ζηλεια και η παρανοια εξανδραποδιζουν την ατομικη μας υποσταση σε μια κατασταση ασχημης μαστουρας απο κακης ποιοτητας ναρκωτικα. "Καλο ε?Αχ!Λοιπον για να μη μιλαμε με μισολογα και υπαινιγμους. Τιμια θα σου μιλησω να τα βγαλω απο μεσα μου να ησυχασω.Με εκανες να νιωθω ανελευθερια.Εγω φταιω.Εσυ ετσι είσαι. Απλα δεν υπαρχει κοινο σημειο αναφορας. Δεν τα βρισκουμε. Αθλιος τροπος μεταχειρησης ενός κόσμου οπου υπηρξα ευτυχως για λιγο. Τοτε ήμουν μικρη και εφυγα τρεχοντας. Τωρα παλι δε ξερω τι επαθα.Επαιζα με τη φωτια.Και καθομουν.Να με πατας ποικιλοτροπως, να με μειωνεις να με κανεις να εχω ξεχασει πως ειναι η πραγματικη αγαπη.Κακιες, μικροτητες και μαλακιες απο ανθρωπους που καλως η κακως δεν εχουμε το ιδιο μορφωτικο επιπεδο.Τουλαχιστον εγω παλευω να χτισω κατι με αξιοπρεπεια και κοπο.Ας πανε στο διαολο ολα, εγω προσπαθησα.Νισαφι πια! Κουραστηκα! Να εισαι καλα.