ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.11.2012 | 16:02

BENIM YIRDIZIM (Το αστερι μου)

Στην Αστρονομια αστερι ονομαζεται το καθε ουρανιο σωμα που διατηρει ολες εκεινες τις ιδιοτητες του δικου μας Ηλιου,περιξ του οποιου περιστρεφεται η Γη.Κατα την Αστροφυσικη,καθε ενα αστερι ειναι ενα λαμπερο ουρανιο σωμαπου παραγει ενεργεια απο τις πυρηνικες αντιδρασεις συντηξης που συμβαινουν στον πυρηνα του...Στην ζωη μας τα αστερια σημαινουν πολλα περισσοτερα...Ειναι οι πρωταγωνιστες στα πρωτα μας παραμυθια,τιτλοι σε εκατονταδες αγαπημενα τραγουδια,ομορφα φωτεινα σημαδια οταν νιωθουμε αναγκη να σηκωσουμε το κεφαλι ψηλα...Ειναι τα απιαστα ονειρα μας,ειναι αυτα που φωτιζουν τις σκοτεινες νυχτες μας,αυτα που μετραμε ξαπλωμενοι στην παραλια αγκαλια το καλοκαιρι...Τα αστερια ειναι ο τοπος των ευχων μας και ο προορισμος οταν μας ρωτανε ''μεχρι που μ'αγαπας?''Αστερια επισης ειναι και οι ανθρωποι που ειναι διπλα μας και λαμπουν.Ειναι αυτοι που μας κανουν χαρουμενους,που εξιταρουν το μυαλο μας.Αυτοι για τους οποιους ξενυχταμε κ που τα δακρυα μας καινε,που το μυαλο μας ειναι παντα εκει.Αυτοι που για χαρη τους η ωρα περνα αργα και βασανιστικα στην σκεψη τους.Αστερια ειναι οι ανθρωποι που μας κανουν να θελουμε να ειμαστε κοντα τους συνεχεια,να τους κραταμε το χερι,να κανουμε ερωτα και να τσακωνομαστε.Να μας ξυπνουν το παθος και την παρανοια.Να προσπαθουμε ναμαστε παντα ανταξιοι τους και ψηλα στα ματια τους για να μας δουν.Οπως υπαρχουν διαφορετικοι ανθρωποι,ετσι υπαρχουν και διαφορετικα αστερια.Αστερια που τρεμοσβηνουν και αστερια που αχνοφαινονται...Υπαρχουν ομως και αστερια λαμπερα,αστερια κομητες που ερχονται για λιγο,περνανε,σε τυφλωνουν και η θερμη τους σε λιωνει...Τετοιο αστερι ειναι ο Χριστοδουλος μου.Που περασε,ελαμψε και με τυφλωσε...Που με κοιταζε και ελιωνα.Που μου γελαγε και ελιωνα.Που δακρυζε και ελιωνα....Που ακουω την φωνη του οταν ειμαι μονος και ανατριχιαζω...Που ακομα και αν περασε και εφυγε,εγω προλαβα να κανω την ευχη μου για αυτον...Και δεν θα του την πω,ετσι ωστε να πιασει... Γιατι πρεπει να πιασει...Οσο μακρια και ναναι οι ανθρωποι,οση αποσταση στο μυαλο,στην καρδια και στην ηλικια να τους χωριζει,οσο και οι συνθηκες να τους κρατουν χωρια,τα αστερια τους παντα θα συναντιουνται και θα φωτιζουν μαζι...Γιατι τα αστερια εχουν ενα σπιτι,τον ουρανο...Και ο ουρανος,απο οπου και να τον κοιταξεις ειναι ενας για ολους μας...Αυτο ειναι μονο για σενα,για ολα οσα μου εκανες και για οσα δεν προλαβες να κανεις...Να λαμπεις παντα...
 
 
 
 
Scroll to top icon