ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε θα πω ψέματα... Εμπνεύστηκα για αυτό το άρθρο από ένα λαϊκό τραγούδι. Η στιγμή εκείνη που το ακούς και αυτόματα στιγματίζεται, βαπτίζεται μέσα στα συναισθήματα που σου γεννώνται. Εκεί, συνειδητοποίησα αυτό που έχανα εδώ και καιρό. Ψάχνεσαι και ψάχνεις για το ιδεατό. Ψάχνεις την ολοκλήρωση, στη μουσική, στην αγάπη, στη δουλειά, στη μόρφωση, στις σχέσεις, στη ζωή σου. Τότε, είναι που αν είσαι από πριν λίγο πιο ψαγμένος βάζεις έναν όρο στο θέμα ολοκλήρωση...την ποιότητα. Τί σημαίνει όμως ποιότητα; Ποιός την ορίζει; Πιστεύω πως το ορθότερο θα 'ταν να συμφωνήσουμε ότι την ορίζεις εσύ ο ίδιος, μέσα από αυτά που έχεις ζήσει και αναλόγως πως αυτά σε έχουν επηρεάσει. Έτσι λοιπόν, στο δρόμο για την ολοκλήρωση, φτάνει ένα βράδυ, που όλως τυχαίως τύποι σαν και μένα (εναλλακτικοποιοτικοί), έρχονται αντιμέτωποι με κάτι που πολεμούσαν από πάντα, αρνούμενοι να δεχθούν οποιαδήποτε πτυχή του...το λαϊκό βίωμα... Σε εμένα έτυχε να ΄ναι ένα τραγούδι. Αυτόματα, χωρίς να το θέλω, στο άκουσμα του κομματιού, ταξίδεψα σε ένα μακρινό μελλοντικό βράδυ με τη φαντασία μου, για να συναντήσω τον εαυτό μου. Καθισμένο σε ένα γραφείο, σκοτεινό, και μπροστά μου μια τεράστια τζαμαρία, από 'που ατενίζω τη θέα και εκστασιασμένος από τα φώτα μιας μεγαλούπολης από ψηλά, ζυγίζω τη ζωή...λάθη και πάθη...μετράω στιγμές και κρίνομαι στον πάτο ενός μισοτελειωμένου μπουκαλιού ουίσκι. Συνειδητοποιώ, λοιπόν, ότι παρά τα όποια ελαττώματα που μπορεί να υποδείξει κάποιος στο "λαϊκό", δεν μπορεί παρά να υποκλιθεί στην ιδιότητα που έχει στο να σε επαναφέρει στην πραγματικότητα. Στο να σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι την ανθρώπινη φύση σου. Στο να σε κάνει να αφουγκράζεσαι τον διπλανό σου. Στο να σε κάνει να νοιάζεσαι. Στο να σε κάνει να δέχεσαι τις καταβολές σου. Στο να σε κάνει να νιώθεις τον έρωτα στην πιο ανθρώπινη, ζωώδη και underground μορφή του. Στο να σε κάνει να νιώσεις από τη μια ότι έχεις ευθύνη και από την άλλη ότι η ζωή είναι μία, και πως πρέπει να τη ζήσεις στο έπακρο. Και τέλος, στο να σε κάνει να δεις ότι η ευτυχία κρύβεται στην ασυμμετρία της απλότητας... Καλό βράδυ από ένα βασανισμένο εγκέφαλο...