ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν έπρεπε κανένας να τολμήσει να σε αγγίξει χωρίς να το θέλεις. ΚΑ-ΝΕ-ΝΑΣ. Δεν έπρεπε. Δεν έπρεπε. Δεν είχε ΚΑΝΕΝΑ δικαίωμα να σχολιάσει το σώμα σου. Δεν είχε κανένα δικαίωμα να αγγίξει το σώμα σου. Δεν είχε κανένα δικαίωμα να παραβιάσει τον προσωπικό σου χώρο, γιατί το σώμα σου είναι ΔΙΚΟ ΣΟΥ και μόνο δικό σου. Ξέρω ότι είναι απίστευτα δύσκολο να νιώθεις το στομάχι σου να γυρίζει συνέχεια, να ζαλίζεσαι, να αναρωτιέσαι "γιατί;". Γιατί; Μα γιατί; Ξέρω ότι πονάς πολύ και ότι είναι τόσο δύσκολο να πεις τι συμβαίνει και τι νιώθεις, που προσποιείσαι ότι είσαι καλά. Προσποιείσαι ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Και πλέον κλαις το βράδυ και σε πνίγουν τα ψέματα, πνίγεσαι κάθε φορά που το σώμα σου θυμάται, κάθε φορά που τα μάτια σου θυμούνται. Και οι συναντήσεις με τους φίλους γίνονται πιο δύσκολες, υπάρχουν περισσότερες σιωπές πια. Σιωπές που πονάνε, που μιλάνε δυνατά. Πιο δυνατά από τις λέξεις. Και πονάς γιατί περνάνε οι μέρες, αλλά είσαι ακόμη σε εκείνη τη μέρα. Ψάχνεις να βρεις ένα λόγο, κάτι, ένα γιατί. Ψάχνεις να βρεις κάτι. Κάτι που δεν αλλάζει, κάτι που έσπασε και χάθηκε. Κάτι που σου έκλεψαν. Ψάχνεις να βρεις τα κομμάτια της ψυχής σου που έχασες εκείνη τη μέρα. Γιατί νιώθεις ότι όχι μόνο έκανε κάτι στο σώμα σου, αλλά και στο μυαλό σου. Γιατί ακόμη και αν δεν μπορείς να τα θυμηθείς όλα, ακόμη κι αν δεν μπορείς να θυμηθείς το πρόσωπό του, το σώμα σου θυμάται. Και ξαφνικά είναι σαν να είσαι πάλι εκεί, σαν να είναι δίπλα σου. Και θυμάσαι εκείνους που θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν εκείνη τη στιγμή, αλλά γύρισαν το κεφάλι τους, γύρισαν την πλάτη τους και έφυγαν σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Σαν να μην συμβαίνει τίποτα, τη στιγμή που κάποιος προσπαθούσε να διαλύσει την ίδια σου την ψυχή.Δεν άξιζες τίποτα από όλο αυτό τον πόνο, από όλη αυτή τη θλίψη και την ενοχή. Δεν άξιζες αυτήν την κόλαση που βιώνεις. Δεν είναι δικό σου λάθος. Έχεις κάθε δικαίωμα να νιώθεις όπως νιώθεις. Όλα τα αισθήματά σου είναι αληθινά και έγκυρα. Πέρασες πολλά και κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί τον πόνο σου και τις εμπειρίες σου. Μην τα παρατήσεις. Με το να επιβιώνουμε από όλα τα ζώα αυτού του κόσμου, τους κερδίζουμε. Τους κερδίζουμε. Δεν καταφέρνουν να μας σκοτώσουν. Όχι, δεν θα καταφέρουν να μας σκοτώσουν. Μίλα, όποτε εσύ νιώθεις έτοιμη. Μπορείς να καλέσεις και γραμμές υποστήριξης όποτε εσύ θέλεις. Εσύ έχεις τον έλεγχο στη ζωή σου, μα μην ξεχνάς πόσο σημαντική είσαι. Τα τέρατα δεν θα σε καθορίσουν. Ποτέ δεν θα σε καθορίσουν. Δεν είσαι τι συνέβη εκείνη τη μέρα. Είσαι πολλά, πολλά περισσότερα. Τόσα πολλά περισσότερα. Είσαι το χαμόγελό σου και η ψυχή σου. Το χαμόγελό σου μπορείς να το ξαναχτίσεις, στο υπόσχομαι. Μπορείς να γίνεις καλά, στο υπόσχομαι. Μπορούμε να χτίσουμε με αγάπη ότι γκρεμίστηκε με μίσος. Μπορούμε. ☆Θέλω να πω ένα μεγάλο μπράβο σε όλα τα κορίτσια εκεί έξω που αντιμετώπισαν τη βία. Σε όλες εκείνες που μίλησαν, σε όλες εκείνες που δεν μίλησαν, σε όλες εκείνες που μίλησαν και έλαβαν απάντηση, μα και σε εκείνες που είδαν πλάτες να γυρίζουν, σε εκείνες που το κουβάλησαν μέσα τους μόνες τους και που ακόμη το κουβαλούν, σε εκείνες που έκλαψαν, μα και εκείνες που δεν κατάφεραν να κλάψουν, σε εκείνες που φώναξαν, αλλά και σε εκείνες που βυθίστηκαν στην σιωπή, σε εκείνες που ένιωσαν πως πέθαναν, σε εκείνες που νιώθουν στο σώμα τους πως συμβαίνει το ίδιο ξανά και ξανά, σε εκείνες που δεν πίστευαν πως θα τα καταφέρουν, μα είναι εδώ. Επιβιώνετε από την πιο δύσκολη μάχη. Να ξέρετε πως δεν χρειάζεται να συγχωρήσετε. Κάποια πράγματα δεν συγχωρούνται. Αλλά ελπίζω πως θα βρείτε ηρεμία στην ψυχή σας, γιατί αν και νιώθετε πως σας σκότωσε την ψυχή, είστε ακόμη εδώ και είστε η ελπίδα. Αξίζετε ηρεμία. ☆