Και σε άλλη βιβλιοθήκη πανεπιστημίου το πρωί τα ίδια χάλια.Η μία μιλούσε στο κινητό, άλλες δύο έκαναν κοινωνική κριτική, μέχρι και ο βιβλιοθηκονόμος έπιασε κουβέντα μ' έναν φίλο του που ήρθε να τον δει.Βέβαια στη δική μου περίπτωση η μία παρατήρηση ήταν αρκετή.
31.1.2013 | 23:29
Βιβλιοθήκη πανεπιστημίου σήμερα γύρω στις 19:00
Παρέα 3 νεαρών φοιτητών συζητάνε ψυθιριστά αλλά αρκετά δυνατά ώστε να με ενοχλήσουν και να μην μπορώ να συγκεντρωθώ στο διάβασμα μου.Τους ζητάω να χαμηλώσουν την ένταση. Το κάνουν.Μετά από 5 λεπτά πάλι τα ίδια. Χαμηλόφωνη συνεχής συζήτηση που με αποτρέπει απο το να συγκεντρωθώ πλήρως στο διάβασμα μου.Αυτό συνεχίστηκε για μια ώρα. "Παιδιά ηρεμήστε", "οκ οκ".Μέχρι που λαμβάνει χώρα ο εξής διάλογος μεταξύ εμού και του πιο φλύαρου της παρέας:-Λοιπόν παιδιά δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτό το πράγμα. Αν θέλετε να κουβεντιάσετε μπορείτε να πάτε σε μια αίθουσα. Τέτοια ώρα υπάρχουν πολλές άδειες.-Καλά, καλά. (αρκετά ενοχλημένος)-Δεν έχει καλά καλά. Σηκωθείτε τώρα ή ησυχάστε. -Μα όλοι μιλάνε! Εμείς σε πειράξαμε;-Εσείς είστε δίπλα μου εσείς με πειράξατε. Δεν με νοιάζει αν μιλάνε όλοι.(σηκώνονται και φεύγουν)Τόσο απλά και όμορφα.Είναι ο μόνος τρόπος για να λύσουμε τα προβλήματα μας αυτός.Ο διάλογος. Όχι "έλαμωρετωρα". Όχι "το μνημόνιο φταίει". Όχι "εγώ θα αλλάξω τον κόσμο;". Ναι τον κόσμο δεν θα τον αλλάξω. Θα αλλάξω τον εαυτό μου. Μπορώ να γράψω τόσα πολλά πράγματα αλλά προτιμώ απλά να ξαναέχω ένα τέτοιο περιστατικό να διηγηθω.Αυτά.
1
