ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σε όλους! Είμαι καινούρια στην παρέα! Πριν από έξι χρόνια γνώρισα ένα παιδί γύρω στα 10 χρόνια μεγαλύτερο μου ο οποίος ήταν συνάδελφος του πατέρα μου (ναυτικός) και έτσι γνωριστήκαμε. Η επαφή μας σιγά σιγά γινόταν όλο και πιο συχνή και ειδικά όταν έλειπε σε ταξίδια στο εξωτερικό που μιλούσαμε σχεδόν καθημερινά για αρκετές ώρες. Σταδιακά άρχισα να κολλάω μαζί του η χαζή και να του εκφράζω τόσο έμμεσα όσο και άμεσα τα συναισθήματα μου για αυτόν και το τελευταίο διάστημα κάνει και αυτός το ίδιο (hallelujah!!!). Το θέμα είναι πως ισχυρίζεται ότι δεν το προχωράμε λόγω δικών του θεμάτων (ψυχολογικής φύσεως) καθώς έμαθα πρόσφατα ότι ενώ ειναι 32 χρονών δεν εχει μπει ποτε στη διαδικασια μιας φυσιολογικης σχεσης επειδη λεει φοβαται οτι θα πληγωσει και θα πληγωθει! Το θεμα ειναι οτι εχω καταήξει εγω με ψυχολογικα προβληματα, εχω φαει τρελο κολλημα μαζι του (χωρις λογο) και τρωω και το φτυσιμο της ζωης μου!!! Βοηθειαααα Χριστιανοι!!! Το τελευταιο διαστημα σκεφτομαι εντονα και το ενδεχομενο της ψυχαναλυσης γιατι κατα΄ληγω στο συμπερασμα οτι τελικα εγω εχω θεματα και οχι αυτος!!Υ.Γ Η επαφή μας κραταει 6 χρονια παρακαλω!