Αν ξέρει από lifo...Βλέπω να ξαναγυρίζουμε σε εποχές bluetooth,που στέλναμε αβέρτα σε όποιο όνομα bluetooth μας έκανε κλικ.Μιλάτε βρε.και αμήχανη να είναι η φάση,γυρνάς στην παρέα,συνεχίζεις το γλέντι και την άλλη μέρα το ξεχνάς ή στην τελική το χρησιμοποιείς ως εμπειρία για να βελτιώσεις την προσέγγιση.εύχομαι κοπελιά,να πιάσει η ιδέα σου και να βρεις ένα ταιριαστό παλικάρι γιατί έχει γίνει τόσο μαλθακός ο κόσμος που οι αποτυχίες αντί να μας πεισμώνουν να βρούμε το δρόμο προς την επιτυχία,μας αποθαρρύνουν.
7.3.2015 | 20:31
Βρήκα μια λύση (απελπισίας;)..
Σαν να έχει παραγίνει λίγο το κακό με τα αλληλοκοιτάγματα που τελικά δεν καταλήγουν πουθενά, αφού κανείς δεν παίρνει το θάρρος να κάνει την πρώτη κίνηση. Κι επειδή είναι κρίμα να χάνονται έτσι άδοξα ευκαιρίες και μάλιστα σε καιρό που δύσκολα συναντάς κάποιον να του αρέσεις και να σου αρέσει εξίσου, σκέφτηκα να κάνω το εξής:Έχω περάσει το wallpaper της Lifo ως φόντο στο κινητό μου και την επόμενη φορά που θα εντοπίσω κάποιον να με γλυκοκοιτάζει, και να μου αρέσει κι εμένα φυσικά, θα του δείξω διακριτικά την οθόνη του κινητού μου, χαρίζοντάς του ταυτόχρονα το πιο γλυκό μου χαμόγελο. Τουλάχιστον έτσι θα λάβει αμέσως το μήνυμα ότι θα μπω σε λίγο στην Lifo να τον αναζητήσω, οπότε αυτομάτως εκτοξεύονται κι οι πιθανότητες να επιτύχουμε επικοινωνία μεταξύ μας, αντί να αφήσουμε την ευκαιρία να χαθεί στα βλέμματα και μόνο, επειδή είμαστε ντροπαλοί ή δειλοί.ΥΓ: Ναι, καλά κατάλαβες, φίλε αναγνώστη, είμαι πράγματι τόσο απελπισμένη!:-)
1
