17.12.2012 | 06:22
Βρισκόμουν εκεί από την πρώτη στιγμή..
στην αδρεναλίνηπου κυκλοφορούσε στις φλέβες των γονιών σουόταν έκαναν έρωτα για να σε συλλάβουν,και μετά στο υγρόπου η μητέρα έστελνε στην μικρή καρδιά σουόταν ακόμη ήσουν απλώς ένα παράσιτο.Έφτασα σ’ εσένα προτού μπορέσεις να μιλήσεις,προτού ακόμα μπορέσεις να καταλάβεις κάτιαπ’ αυτά που σου έλεγαν οι άλλοι.Βρισκόμουν εκεί όταν, αδέξια,προσπαθούσες να κάνεις τα πρώτα σου βήματαεμπρός στο πειραχτικό και γελαστό βλέμμα όλων.Όταν ήσουν απροστάτευτος και εκτεθειμένος,όταν ήσουν ευάλωτος κι είχες ανάγκη.Προτού μάθεις πως υπήρχαδιαίρεσα την ψυχή σου σ’ έναν κόσμο φωτόςκι εναν κόσμο σκότους.Έναν κόσμο για το καλό κι έναν για τα υπόλοιπα.Θυμήσου την ιστορία μας…Όλα άρχισαν εκείνη την γκρίζα μέραπου αφέθηκες να πείς περήφανος:«ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ !»Και, ντροπιασμένος και φοβισμένος,κατέβασες το κεφάλικι άλλαξες τα λόγια και τις πράξεις σουμε έναν συλλογισμό:«ΕΓΩ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΗΜΟΥΝ…»