Έχεις ανικανοποίητες συναισθηματικές ανάγκες και δεν πρέπει να νιώθεις άσχημα γι' αυτό. Είσαι ένας άνθρωπος υγιής συναισθηματικά και ψυχολογικά, δεν είναι άξιο απορίας που ψάχνεις ουσιαστικές σχέσεις στη ζωή σου, χωρίς απαραίτητα να μεταφράζεται σε πλούσια κοινωνική ζωή. Στη σχέση σου, αλήθεια, δεν παίρνεις το συναισθηματικό δέσιμο που θα περίμενες; Δεν ανταλλάσσετε όμορφα λόγια και τρυφερότητα; Αν είσαι σε μια σχέση όπου διστάζεις να πεις το "σ' αγαπώ" και το "αγάπη μου" επειδή ο άλλος είναι κολλημένος σε συνθήκες και μεζούρες, άσ' το καλύτερα, φύγε από εκεί και μείνε μόνη κατ' επιλογή. Το εξωτερικό είναι καλή λύση, απλώς στην αρχή θα πρέπει να κυνηγήσεις την κοινωνική ζωή από μόνη σου, δηλαδή να βρεις γκρουπ και κύκλους, πιθανώς κι άλλων expats σαν κι εσένα, και μετά θα δέσετε περισσότερο με όσους ταιριάξεις. Τουλάχιστον, αν τύχει να περάσεις τις γιορτές μόνη στο εξωτερικό (σε καμιά κεντρική πλατεία, στολισμένη και με γιορτινή ατμόσφαιρα τριγύρω) θα υπάρχει αντικειμενική εξήγηση (επειδή είσαι expat) και θα είναι πονάει πολύ λιγότερο από το να τις περνάς σ' ένα μέρος όπου θεωρητικά έχεις φίλες και δεσμό, αλλά στην πράξη πάλι μόνη μένεις.