ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν από τρία χρόνια οι δικοί μου με στείλανε για μεταπτυχιακό στις διεθνείς σχέσεις στο εξωτερικό σε πολύ αξιοσέβαστο πανεπιστήμιο. Με δίδακτρα γιατί οι σπουδές στα αγγλικά ήταν επί πληρωμής και δεν ήξερα την τοπική γλώσσα (αλλιώς θα ήταν δωρεάν) ενώ την οικονομική άνεση την είχαμε. Στην αρχή ήμουν πολύ ενθουσιασμένος.Έλα μου όμως που μόλις έφτασα στη χώρα, πού μυαλό και θέληση για διάβασμα... Τα παράτησα με το τέλος του πρωτου εξαμήνου. Κράτησα τα λεφτά που μου έστελναν δήθεν για να καλύψω τα δίδακτρα και αντ' αυτού τα ξόδεψα για να φύγω από τις φοιτητικές εστίες και να νοικιάσω κάπου μόνος μου όσο έψαχνα δουλειά. Διαγράφτηκα από το πανεπιστημιο γιατί δεν έβλεπα το νόημα να πάνε μερικά χιλιάρικα ευρώ για 2 έτη δίδακτρα σε σχολή που ήξερα ότι δεν ήθελα πια να βγάλω. Βρήκα δουλειά σε εταιρεία με καλό μισθό και μου παρέχουν συνεχή επιμόρφωση σε προγράμματα υπολογιστών και λίγα οικονομικά. Είμαι πολύ ευχαριστημένος γιατί νιώθω ότι βγάζω τα δικά μου λεφτά γιατί δεν νομίζω να άντεχα να διαβάζω άλλο χωρίς να έχω σαφής προοπτικές αποκατάστασης. Δεν λέω ότι οι διεθνείς σχέσεις δεν έχουν προοπτικές γενικά, αλλά πρέπει να περάσει κάποιος από απλήρωτη πρακτική, δημοσιεύσεις και τέτοια άμα θέλει να φτάσει σε καλό επίπεδο ή να σταθεί πολύ τυχερός. Εγώ δεν είχα τόση υπομονή, για αυτό προτίμησα να διαλέξω κάτι που θα μου προσφέρει ψωμί άμεσα.Ε, τι τό θελα να πω στους δικούς μου την αλήθεια πρόσφατα. Χαμός έγινε!!! Μου λένε ότι κακώς δεν πήρα το πτυχίο και ότι τώρα πρέπει οπωσδήποτε να επιστρέψω στο πανεπιστήμιο να το πάρω. Τώρα κιόλας έχω μάθει την τοπική γλώσσα αρκετά καλά για να βγάλω το αντίστοιχο μεταπτυχιακό πρόγραμμα χωρίς δίδακτρα. Τους εξηγώ ότι δεν νιώθω να μου χρειάζεται. Αν είναι να χαραμίσω 2 χρόνια από τη ζωή μου σε ένα αδιάφορο για μένα μεταπτυχιακό, τότε καλύτερα να επενδύσω σε δεύτερο πτυχίο (3 χρόνια προπτυχιακό) π.χ. σε πληροφορική ή στατιστική που θα μου είναι και χρήσιμο για την καριέρα μου. Μου λένε ότι δεν γίνεται να αλλάξω κατεύθυνση τώρα και ότι ένα μεταπυχιακό στις διενείς σχέσεις από το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο θα μου προσδώσει 'κύρος'.Από τη μια ΟΚ οι διεθνείς σχέσεις μου αρέσουν μεν αλλά δεν βλέπω το νόημα να σκιστώ μεταξύ full time δουλειάς και μεταπτυχιακού για ένα αφηρημένο δήθεν 'κύρος'. Στη χώρα που μένω δεν έχουμε αυτή την πτυχιολαγνεία που είχαμε στην Ελλάδα, ευκαιρίες δίνονται καλές ακόμα και σε όσους έχουν βγάλει ένα λύκειο. Το πτυχίο που πήρα κάποτε στην Ελλάδα αναγνωρίστηκε επίσημα εδώ έτσι κι αλλιώς.Αραιά και πού καλώ τους δικούς μου να δω τι κάνουν. Φωνές η μάνα μου και υστερίες από το Skype και ο μπαμπάς μου όλο βρισίδια. Έχω βαρεθεί ειλικρινά. Τελευταία το μόνο που ακούω είναι η μίρλα που δεν πήρα πτυχίο και καταστροφικά σενάρια για το τι θα απογίνω άμα κλείσει η εταιρεία όπου δουλεύω. Ε ναι ρε, τι θα απογίνω, ενώ άμα είχα μεταπτυχιακό να κορνιζάρω τώρα θα ήμουν ισόβια εξασφαλισμένος. Δεν τους ξαναπαίρνω στο Skype και δεν πάνε να με παίρνουν τηλέφωνα. Κουράστηκα να τους εξηγώ. Εύχομαι περαστικά τους.