ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προφανώς σε αγαπάει ακόμη, σε νοιάζεται, του έχεις λείψει. Είσαι υποχρεωμενος όμως μετά από 6χρονια να νιώθεις κι εσύ το ίδιο; Ξεκάθαρα όχι, μην κάνεις κουμπαρια με κάποιον που δεν τον νιώθεις πλέον δικό σου άνθρωπο. Εξηγήσε του ότι θες να είναι καλά όμως δεν επιθυμεις κάποια τόσο στενή εμπλοκή μετά από τόσα χρόνια.

Οι άνθρωποι αξίζουν ευκαιρίες όμως αν νιώθεις έτσι,άστο. Στην τελική είναι πολυέξοδο το κουμπαριλικι και με έναν άνθρωπο που έχετε χαθεί δεν κολλάει. Ίσως δεν είχε μείνει κανένας στη ζωή του και είπε να σε πάρει.

Η αλήθεια είναι ότι στη θέση σου κι εγώ θα ένιωθα πολλή νευρικότητα όταν το εκκρεμές πάει από απειλές προς εσένα για να πάρει την επόμενη δόση του μέχρι τηλέφωνο απ' το πουθενά και με πρόταση να γίνεις ο κουμπάρος του. Ακόμα κι αν έχει περάσει καιρός από τότε, πάλι επιφυλάσσομαι. Και ποιος ξέρει, αύριο-μεθαύριο αν τα βρει σκούρα στο γάμο του ή στα οικονομικά, μπορεί να κατρακυλήσει ξανά ή να χώσει κι εσένα στα προβλήματά του, μιας και θα έχεις επίσημα την υποχρέωση ως κουμπάρος. Και τέλος, δεν θέλω να σε δηλητηριάζω υποθέτοντας τα χειρότερα, αλλά... Μήπως σε θέλει για κουμπάρο του για ν' αναλάβεις τα έξοδα που συνεπάγονται; Με άλλα λόγια, θέλει να σε κάνει ν' αναλάβεις το οικονομικό βάρος για όλα τα προαπαιτούμενα (κι ίσως ποντάρει στο ότι είσαι καλή ψυχή, θα δώσεις κάτι παραπάνω), υπό το πρόσχημα ότι σου κάνει την τιμή στ' όνομα της φιλίας σας να γίνεις κουμπάρος του; Ντροπή μου που υποθέτω κάτι τόσο ευτελές για άνθρωπο που δεν γνωρίζω προσωπικά, ξέρω, ξέρω, αλλά πολλές φορές συμβαίνει να υποθέτουμε τα καλύτερα για τα κίνητρα κάποιου και στην πραγματικότητα εκείνοι να τα έχουν σκεφτεί όλα ψυχρά κι υπολογιστικά. Εμφανίστηκε στη ζωή σου ακριβώς πριν παντρευτεί, δεν φάνηκε απ' τα γραφόμενά σου να ένιωσε άσχημα για εκείνη την περίοδο και πέρασε αυθαίρετα στο "περασμένα ξεχασμένα" όταν χρωστάει το λιγότερο μια συγνώμη. Προφασίσου κάτι και πες του ότι δεν γίνεται. Το πολύ-πολύ καλεσμένος, αλλά για κουμπάρος όχι.

Έχει αλλάξει η κατάσταση πλέον, δεν νομίζω να βγει κάτι καλό το κουμπαριλίκι.

Δεν νομίζω πως οι άνθρωποι αλλάζουν. Προσαρμόζονται και συνυπάρχουν. Η κουμπαριά τώρα, δεν σου δίνει και κανένα φοβερό ατού ή δέσιμο, περισσότερο τίτλος είναι (θα αναλάβεις φυσικά και τα έξοδα που σου αναλογούν ως κουμπάρος). Συνάντησε τον, συζητήστε, μάθε για την καινούργια του ζωή και αν νιώσεις άνετα μαζί του , κλείσε και την κουμπαριά. Καλή επιτυχία!

μπράβο του, αλλα ψηφίζω αρνητικά δαγκωτο

Την απόφαση την έχεις πάρει ήδη από μόνος σου. Απο την ώρα που δεν νιώθεις καλά/άνετα με το να γίνεις κουμπάρος που για να λεμε και την αλήθεια δεν είναι κάτι απλό για να πεις πάει στα κομμάτια θα το ανεχτώ τότε απέρριψε ευγενικά την πρόταση του.

Για μένα, όχι. Άσχετα αν χαίρεσαι ή όχι με τη νέα του ζωή, κάποια κακώς κείμενα δεν παραγράφονται. Τα ναρκωτικά είναι επιλογή.
Ας πρόσεχε.