Αν είναι να αγαπάμε τα παιδιά μας υπό όρους και με το να κάνουν τη ζωή και τις επιλογές που εμείς θέλουμε τότε βραστα. Δεν είναι αγάπη αυτή. Θα δικαιολογήσω μόνο την αρχική της αντίδραση που σαν μεγαλύτερη δυσκολεύεται να αποδεχτεί τις προτιμήσεις του γιου της αλλά αν αλήθεια αγάπα με τον καιρό και θα το αποδεχτεί και θα είναι κοντά σου. Αν όχι καλέ μου μη στεναχωριέσαι καθόλου. Είναι καλύτερο να είσαι ένας δηλωμένος ομοφυλόφιλος και να κάνεις τη ζωή που θέλεις εσύ γιατί είναι δική σου παρά αυτή που θέλουν άλλοι. Ξέρεις πόσοι άντρες καταπιεστηκαν με την ταυτότητά τους και δεν τόλμησαν να την εκφράσουν με αποτέλεσμα να παντρευτούν γυναίκες,να κάνουν και παιδιά και μετά έγιναν τσακωτοι με τον κουμπάρο; Καταλαβαίνω ότι πονάει γιατί είναι η μάνα σου αλλά αν δεν αποδεχτεί με τον καιρό την αλήθεια τότε δεν αξίζει την αγάπη σου ούτε την παρουσία σου. Καλή τύχη!
22.1.2025 | 17:09
Coming out
Χθες είχα επέτειο 1 έτους σχέσης με το αγόρι μου, είμαστε και οι 2 στα 23 και ομοφυλόφιλοι. Αποφάσισα να το αποκαλύψω στη μητέρα μου. Δεν μετανιώνω για όσα νιώθω οπότε γιατί να ντρέπομαι να εκφραστώ ελεύθερα; Θύμωσε πάρα πολύ και μου είπε πως δεν θέλει να μου ξαναμιλήσει. Η σχέση μου έχει μεγάλο σπίτι και μπορώ να πάω να μείνω μαζί του αλλά δεν θέλω να νιώθω σαν κυνηγημένος. Πως γίνεται ακόμα να υπάρχει τόση προκατάληψη ρε παιδιά; Λες και ζούμε στα 1980s με όλες εκείνες τις εκστρατείες κατά των ομόφυλων ζευγαριών. Αυτό που με πειράζει είναι πως "επίσημα" είμαστε χώρα ανοιχτή προς το διαφορετικό, έχουμε επισημοποιήσει και γάμους και υιοθεσίες από ομόφυλα ζευγάρια, τόσα LGBTQ pride παρελάσεις και γενικά κινητοποιήσεις, και παρόλα αυτά, στο σπίτι του ο καθένας αντιμετωπίζει όλα αυτά τα ομοφοβικά κατάλοιπα του παρελθόντος που ως κοινωνία τα καταπολεμάμε. Και να πεις μένω σε κανένα χωριό που εκεί έχουν άλλες αντιλήψεις και "τι θα πει ο κόσμος" και όλα αυτά, Αθήνα μένω. Δεν θέλω να αποξενωθώ με την μητέρα μου αλλά ούτε θέλω να κρύβομαι λες και έκανα κάποιο έγκλημα. Love is love.
2
