ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να ζεις τη ζωή που θες χωρίς να δίνεις σημασία στη γνώμη των άλλων.
Να μη λυπάσαι ακόμα κι αν η αρνητική γνώμη είναι των συγγενών σου.

Εντάξει δεν αντιδρουν όλοι το ίδιο. Έπρεπε να της το είχες φέρει σιγά σιγά θεωρώ. Δηλαδή πρώτα να της έκανες μια κουβέντα για την σεξουαλικοτητα σου να καταλάβει ότι είσαι γκει και σε επομενο στάδιο να της μιλουσες για την σχεση σου. Ετσι μπαμ " είμαι γκει έχω σχέση ενα χρονο" της ήρθε απότομο. Να μην φύγεις προς το παρον, να της δώσεις χρόνο να το χωνεψει. Εάν παρ όλα αυτά δεν μπορεί να το δεχτεί τότε ναι φύγε, αλλά φροντισε όταν το κάνεις να πατάς στα πόδια σου, γιατί η σχέση σου σήμερα είναι, αύριο μπορεί να μην ειναι.

Αν είναι να αγαπάμε τα παιδιά μας υπό όρους και με το να κάνουν τη ζωή και τις επιλογές που εμείς θέλουμε τότε βραστα. Δεν είναι αγάπη αυτή. Θα δικαιολογήσω μόνο την αρχική της αντίδραση που σαν μεγαλύτερη δυσκολεύεται να αποδεχτεί τις προτιμήσεις του γιου της αλλά αν αλήθεια αγάπα με τον καιρό και θα το αποδεχτεί και θα είναι κοντά σου. Αν όχι καλέ μου μη στεναχωριέσαι καθόλου. Είναι καλύτερο να είσαι ένας δηλωμένος ομοφυλόφιλος και να κάνεις τη ζωή που θέλεις εσύ γιατί είναι δική σου παρά αυτή που θέλουν άλλοι. Ξέρεις πόσοι άντρες καταπιεστηκαν με την ταυτότητά τους και δεν τόλμησαν να την εκφράσουν με αποτέλεσμα να παντρευτούν γυναίκες,να κάνουν και παιδιά και μετά έγιναν τσακωτοι με τον κουμπάρο; Καταλαβαίνω ότι πονάει γιατί είναι η μάνα σου αλλά αν δεν αποδεχτεί με τον καιρό την αλήθεια τότε δεν αξίζει την αγάπη σου ούτε την παρουσία σου. Καλή τύχη!

Εδώ, εσύ ο ίδιος ντρέπεσαι, νοιώθεις προκατάληψη και είσαι αποξενωμένος από τον ίδιο σου τον εαυτό ώστε της το αποκάλυψες μετά από τόσα χρόνια και με μοναδική αφορμή τον έρωτα που σε έχει βαρέσει στο κεφάλι · και περιμένεις από τον πιο δικό σου άνθρωπο που σε περνάει μία ολόκληρη γενιά, έχει γαλουχηθεί με άλλα πρότυπα και που 23 ολόκληρα χρόνια σε είχε συνηθίσει αλλιώς, να το καταπιεί αμάσητο που της το ξεφούρνισες στην ψύχρα ;
Ούτε γνωρίζεις τί είδους αντιμετώπιση έχει στο σπίτι του ο καθένας που βρίσκεται στη θέση σου.
Θα σου έλεγα λοιπόν να αφήσεις τις γενικεύσεις ή τις υπερβολές για "εκστρατείες" και να μην κρίνεις από μεμονωμένα παραδείγματα όπως αυτό της μητέρας σου.