Ελα ρε, παράτησες την γαματη κοπελα για να τα φτιάξεις με τη ντιβα και τελικα σου βγηκε μαπα και σκεφτεσαι την πρωην?! Σοκάρομαι #not. Κατα τα αλλα αφου το πες και μονος σου, γουσταρεις η αλλη να σε τρεχει. Γιατι γκρινιάζεις τωρα?
ΥΓ. Αυτο που η καινουρια ειναι τσουβάλι με πατάτες στο κρεβατι και συ το βρισκεις κομματι της γοητείας της, να ξερεις ειναι ανεκτίμητης αξίας! Πλακα εχεις!
17.8.2021 | 12:33
Coolest Girl Lost
Γεια στη Lifoπαρέα! Περνώ μια φάση που ο ίδιος δυσκολεύομαι λίγο να εξηγήσω. Τα έχω κάνει μαντάρα στα αισθηματικά μου και δεν ξέρω τι να κάνω. Λοιπόν, είμαι 35 και πριν 3 μήνες γνώρισα μέσω κοινής παρέας μια απίστευτη κοπέλα, λίγο νεότερη από μένα. Εμφανίσιμη, εύστροφη, κι από χιούμορ ψυχή της παρέας. Ήθελα να τη γνωρίσω καλύτερα, της ζήτησα να βγούμε ραντεβού και δέχτηκε αμέσως. Από την πρώτη στιγμή ένιωθα πολύ άνετα μαζί της. Μας έβγαινε αβίαστα να βρούμε θέμα συζήτησης, να γελάμε, ακόμα και να σιωπάμε. Το σεξ μαζί της μια χαρά, φαινόταν ακομπλεξάριστη. Γενικά, μπορώ να πω ότι τα βρίσκαμε παντού. Το μόνο που μου φαινόταν λίγο παράξενο ήταν ότι κάπου-κάπου ήταν πολύ αγοροκόριτσο. Π.χ. όταν βγαίναμε μπορούσε να είναι κυρία και στην τρίχα, αλλά καμιά φορά, όταν ήμαστε μόνοι οι δυο μας και οργανώναμε gaming nights (α ναι, και οι δύο παίζαμε πού και πού PC games), αυτή μπορούσε να πωρώνεται με το παιχνίδι, να μου λέει πρόστυχα αστεία και να κατεβάζει burger ή πίτσες λες και δεν υπήρχε αύριο. Και στο σεξ ώρες-ώρες ήταν πολύ φουριόζα, κάτι που από τη μια με άναβε κι απ' την άλλη με τρόμαζε μήπως και δεν ήμουν "επαρκής." Δεν ξέρω γιατί, αλλά άρχισα να έχω αμφιβολίες ότι έψαχνα σχέση τελικά. Ή μπορεί να μην ήθελα σχέση μαζί της. Ίσως επειδή ήταν κουλ, μου δόθηκε όλο αυτό πολύ εύκολα και μου φαινόταν παράξενο που είχα βρει τόσο "βολική" κοπέλα, χωρίς να χρειάζεται να κάνω κάτι για να την κατακτώ. Ξέρω, είναι βλακεία μου, αλλά αναδρομικά συνειδητοποιώ ότι αυτό ήταν που με ξένιζε. Φοβόμουν μήπως ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό. Άρχισα να απομακρύνομαι και στο τέλος της ζήτησα να χωρίσουμε. Έδειξε να καταλαβαίνει και έφυγε χωρίς δράματα, αν και ξέρω ότι απογοητεύτηκε πολύ. Εκείνο το διάστημα κιόλας, το ενδιαφέρον ξεκίνησε να μου τραβάει μια άλλη κοπέλα, που φαινόταν πιο δυσπρόσιτη και πιο "γυναίκα" σε όλα. Ντίβα, να το πω έτσι. Να σας δώσω να καταλάβετε, σ' εκείνη την κουλ κοπέλα στους 2 μήνες που ήμαστε μαζί, δεν της είχα φέρει ποτέ λουλούδια, δεν έτυχε, και η ίδια δεν μου το ζήτησε ποτέ (αν και το είχε πει ότι τρελαίνεται για λουλούδια). Αντίθετα, για τη ντίβα ήθελα τόσο να τρέχω να την ευχαριστήσω, σε σημείο να της φέρω τριαντάφυλλα απ' το δεύτερο ραντεβού μας κιόλας. Έτσι μου βγήκε. Έλα όμως που η ντίβα που ξεκίνησα να κυνηγάω, ενώ με εξίταρε στην αρχή (ακόμα και η παθητικότητά της στο σεξ), σα να μου βγήκε λίγο ξινή. Π.χ. με την πρώην κοπέλα βγάζαμε μια χαρά συνεννόηση, ήταν άνθρωπος έξω καρδιά και έλεγε εύκολα αυτό που σκέφτεται ή αυτό που την ενοχλεί, αλλά χωρίς να με κάνει να νιώθω ένοχος για τα όποια αρνητικά συναισθήματά της. Ήταν κουλ και λύναμε πιο εύκολα την όποια παρεξήγηση. Με τη ντίβα είναι πιο πολύπλοκο. Θα μου κάνει μουτράκια, θα πρέπει να την πάρω ένα-δυο τηλέφωνα (αναπάντητα), να της στείλω μήνυμα με συγνώμες (ακόμα κι αν δεν φταίω 100%) και τότε μπορεί και να δεχτεί να με ξαναδεί, σα να μου κάνει χάρη. Τώρα σε μια τέτοια φάση μαζί της. Παρεξηγήθηκε που πριν από 3 μέρες ακύρωσα ένα ραντεβού μας επειδή εκείνη τη μέρα μετά τη δουλειά ειλικρινά δεν είχα όρεξη να βγω, αλλά ήθελα πολύ να τη δω.Της το είπα και πρότεινα αντ' αυτού να έρθει από το σπίτι μου να μαγειρέψω για μας και ν' ανοίξω κρασί. Εκείνη το εξέλαβε σαν ντε και καλά προσβολή και μου λέει "δεν είμαι έσκορτ να σου έρθω αμέσως για σεξ, ας με πας κάπου ή να έρθεις να με πάρεις." Και στο καπάκι μού λέει "αν τα κάνεις αυτά από τώρα, να με ξεχάσεις." Δεν κατάλαβα τίποτα. Ακόμα και με το λεωφορείο να ερχόταν, είναι μισή ώρα από το σπίτι της. Ούτε σημαίνει ότι από εδώ και στο εξής πάντα έτσι θα γίνεται, εννοείται ότι θα βγαίνουμε και ούτε θα περιμένω πάντα να έρχεται αυτή να με βρίσκει σπίτι μου. Της τα εξήγησα όλα αυτά, αλλά έπεσα σε τοίχο. Απλώς δεν κατάλαβα τι πια τόσο λάθος έκανα. Τώρα μου απαντάει κοφτά και δεν δέχτηκε την πρότασή μου για ρομαντικό ραντεβού μες στη βδομάδα. Σα να με τιμωρεί για κάτι που δεν φταίω, και δεν είναι η πρώτα φορά. Έχουμε-δεν έχουμε κλείσει μήνα μαζί και μ' έχει κουράσει λίγο αυτό. Κι έχω τώρα μπει σε μελαγχολική φάση που ειλικρινά μού λείπει πολύ εκείνη η κουλ κοπέλα, ο τρόπος που μου φερόταν και το πώς τα βρίσκαμε παντού χωρίς στρες και υπερπροσπάθειες από κανέναν μας. Νομίζω ότι ήμουν βλάκας και δεν έβλεπα ότι αυτή η κοπέλα έκανε για μια σταθερή, ήρεμη σχέση. Σίγουρα μου λείπει, ήταν και σαν φίλη μου, όχι απλώς μια πριγκήπισσα που χρειαζόταν να κάνω κωλοτούμπες για να μου δώσει σημασία. Θα ήθελα πολύ να της μιλήσω, αλλά τι να της πω... Ότι μου λείπει το πώς ήμαστε και ότι ήμουν βλάκας? Να της πάω λουλούδια? Δεν μ' έχει μπλοκάρει, έχει απαντήσει λακωνικά σε κανα-δυο μηνύματα που της έστειλα να δω τι κάνει, αλλά φαίνεται να μη θέλει να έχει επαφές μαζί μου. Σα να είναι τυπική απλώς. Κι είναι και λογικό, γιατί έχει πει σε κοινούς μας γνωστούς ότι πληγώθηκε που χωρίσαμε τόσο ξαφνικά. Αν της μιλήσω, θα νομίζει ότι δεν ξέρω τι θέλω, αλλά στην πραγματικότητα μου φαίνεται ότι ανακάλυψα τι θέλω. Φοβάμαι μόνο μην είναι πολύ αργά και με απορρίψει.
18
