ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και να που ήρθε πάλι αύτη η μέρα. Νιώθω μουδιασμένη, στεναχωρημένη και κενη. Γιατί κάθε χρόνο τέτοια μέρα πρέπει να με πιάνει αυτή η θλίψη; Μου λείπουν όλοι οι αγαπημένοι μου άνθρωποι που δεν είναι πια σε αυτό τον κόσμο. Μου λείπει η μητέρα μου και η γιαγιά μου, οσο τίποτα άλλο. Έχω νιώσει κι άλλες τέτοιες απώλειες, αλλά αυτές οι δυό με κάνούν να τις ονειρεύομαι και να ξυπνάω κλαίγοντας. Μου λείπει η κολητή μου, γιατί στα σχεδόν 20 χρόνια φιλίας μας, έχουμε αποχωριστεί λόγω εργασίας. Μου λείπουν κι εκείνα τα γενέθλια που πέρασα μαζί του, γιατί ήταν κάτι τόσο μικρό που όμως είχε καταφέρει να με κάνει να ξεχαστώ. Δακρύζω ακόμη, αλλά δεν πειράζει. Είναι τα γενέθλια μου και η ζωή συνεχίζεται όσο αυξάνονται τα χρόνια. Έτσι θέλω να ελπίζω!