ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είναι ένα παιδί από την περιοχή μου που μιλάγαμε σχεδόν ένα χρόνο από το fb αλλά δεν βγήκαμε ποτέ για να μιλήσουμε και από κοντά σαν άνθρωποι..το θέμα είναι ότι μου άρεσε εκείνη την περίοδο τόσο πολύ που όταν τον έβλεπα στο δρόμο έκανα τη μεγάλη βλακεία να τον αποφεύγω..εκείνος στεκόταν και κοίταζε...και ήταν πολλές οι φορές που είμασταν στον ίδιο δρόμο αλλά δεν γινόταν να μιλήσουμε γιατί ήμασταν στο απεναντι πεζοδρόμιο κ ο ένας είχε κινητό κ δεν έβλεπε..κλπ κλπ...όταν δεν τον βλεπω νιωθω μια χαρα και ήρεμη ..ότι τον έχω ξεπεράσει αλλά ένα λεπτό φτάνει να τον δω απλά να περπατάει στο απέναντι πεζοδρόμιο και αρχίζω να τρέμω και να δακρύζω που δεν μ δίνεται η ευκαιρία να τον γνωρίσω..είμαι μπερδεμένη...αλλά από την άλλη το έχω πάρει κ απόφαση...