ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το ξαναδημοσιευω γιατι πολλοι πατησατε ταυτιζομαι αλλα δεν σχολιασατε κατι κ θα θελα ενα σχολιο(την δημοσιευω με λιγοτερες λεπτομερειες για να μη σας κουρασω).Ειμαι 22 κ νιωθω πως δεν δενομαι καθολου ευκολα με ανθρωπους. Εχω 2 κολλητες με τις οποιες ενιωθα πραγματικα δεμενη κ πλεον με την μια εχουμε απομακρυνθει γιατι αλλαξαν οι προτεραιοτητες στη ζωη μας(με την αλλη ολα καλα).Απο κει κ περα οσα ατομα γνωριζω δεν με κανουν να νιωσω αυτο το δεσιμο. Απ τη σχολη ημουν σε μια παρεα 7 κοριτσιων, αλλα δεν ενιωθα με καμια οτι μπορω να επικοινωνησω. Κ ομως ηταν 7 ατομα, δεν ειναι περιεργο καμια να μην με εκανε να νιωσω οτι αξιζει σαν φιλη? 2-3 με τις οποιες προσπαθησα στην αρχη να δεθω, εδειξαν ανταποκριση. Εγω ομως δεν τρελαινομαι για την παρεα τους, μου αρκει να τις παρω μια φορα το μηνα να μαθω τ νεα τους κ τελος. Με τις υπολοιπες δεν εχουμε πολλα πολλα, ισως επειδη ημουν καπως απομακρη απεναντι τους στην αρχη(δεν μου ειχαν βγαλει κατι τοσο θετικο ωστε να θελω να δεθω μαζι τους), οποτε κρατησαν κ αυτες ιδια σταση απεναντι μου. Ειμαι απ τους ανθρωπους που αν ο αλλος δεν μου βγαζει κατι, μπορει να ειμαστε στην ιδια παρεα κ να τον αγνοησω. Οχι επειδη ειμαι σνομπ, απλα επειδη μου φαινεται ανουσιο να συζηταω με καποιον χωρις πραγματικα να το θελω. Κ αυτο ολο το πραγμα με κανει να νιωθω πολυ μονη. Βλεπω αλλους στην ηλικια μου να εχουν αρκετους φιλους κ αναρωτιεμαι: Μηπως ζηταω πολλα απ τους αλλους για να τους "βαλω στην καρδια μου"? Μηπως θα πρεπε να ειμαι πιο επιεικης με τους αλλους? Φταιει το οτι ειμαι κλειστη κ με τη σταση μου διωχνω τους ανθρωπους απο γυρω μου? Η μηπως δεν φταιω εγω κ ειναι θεμα τυχης? Αραγε ολοι αυτοι που εχουν αρκετους φιλους κ βγαινουν μαζι τους νιωθουν δεμενοι με ολους αυτους η απλα περνανε την ωρα τους??