20.1.2015 | 22:28
δε μπορω ακομη να δεχτω
οτι οταν επρεπε να με υπερασπιστεις και να σταθεις πλαι μου πηγες και στηθηκες απεναντι μου και ο,τι ηξερες για τη ζωη μου το εστρεψες εναντιον μου,και μαλιστα σοβαρα οικογενειακα μου πραγματα.και ακομη μπορεις και με κοιτας σα να μη συνεβει ποτε τιποτα και μαλιστα καταματα. αναρωτιεμαι αν εισαι σε θεση να νιωσεις τιποτα μεσα σου ή και αυτο τα διαχειριζονται αλλοι για σενα ;εγω μεσα μου ποναω που ενα κομματι μου εφυγε και μετα απο τοσο καιρο οχι δε το εχω χωνεψει.επιστροφη δεν εχουν τα πραγματα αλλα θελω να το εξομολογηθωπληγωθηκα και ποναω ακομη.
