16.5.2013 | 23:55
Δειλά...
"Ίχνη, φωνέςΑνάσες, στιγμές το βράδυ αυτό, κεφάλι σκυφτόΑέρας φυσά, ξεφεύγει και πάεικαι μόνο εγώ θα μείνω εδώΕδώ σαν το δέντρο που έχει ριζώσεικαι δίπλα του άλλο δε λέει να φυτρώσειΨηλά, το κεφάλι ψηλάΨηλά, θα βγουν πάλι φτεράΨηλά θα πετάξω, θα φύγω να ψάξωαυτούς που δε ζουν χαμηλάκαι χτίσαν σπίτι ψηλάνα βλέπουν τον κόσμο δειλάδειλά να αγαπάει, δειλά να πονάειδειλά να ανασαίνει, δειλάΛόγια βαριά, χάδια θεριάκαι μια φωνή θλιμμένη, χλομήΚομμάτια γυαλίνερό χρυσάφι και μια ψυχή, λιωμένο κερίΚερί που μερόνυχτα μένει αναμμένοδε ξέρω τι ψάχνω και τι περιμένω"Μπαλάφας εξαιρετικός.