Σε καταλαβαίνω.. πόσο όμορφο αυτό που νιώθεις !! και πόσο τυχερή είναι η Ελένη που την αγαπάει ένας άνδρας με όλο το είναι του !Όταν ζήτησε να σε δει, της πρότεινες να είστε πάλι μαζί ? Ίσως αυτό να περίμενε...η καρδιά λέει ότι ζεις ένα πολύ δυνατό έρωταη λογική λέει ότι ίσως αν την είχες θα την είχες βαρεθεί. .. Λυπάμαι αλλά αυτή είναι η αλήθεια.. χαθήκατε πριν την βαρεθείς και έμεινε στο μυαλό σου δεν είσαι ο μόνος...
22.5.2019 | 00:51
Δέκα χρόνια κόλλημα
Έχω μεγάλο πρόβλημα και μέχρι πρόσφατα δεν ήθελα να το παραδεχτώ.Ίσως και να μην το είχα καταλάβει η αλήθεια είναι.Στα δεκαπέντε είχα μία σχέση με μία της ηλικίας μου,την Ελένη.Ήταν ο πρώτος μου έρωτας που κράτησε χρόνια και με έκανε ευτυχισμένο για πολύ καιρό.Πεταλουδίτσες στο στομάχι,ξενύχτια,χτυποκάρδια και όλα αυτά τα όμορφα πράγματα.Ήταν ότι πιο έντονο έχω ζήσει μέχρι τώρα.Δυστυχώς κράτησε μέχρι τα είκοσι και μετά διαλύθηκε απότομα όχι κυρίως από εμάς αλλά λόγω σπουδών και απόστασης.Ένα εξάμηνο το πέρασα μέσα στη δυστυχία και τη θλίψη.Άρχισα το κάπνισμα και το έριξα στο ποτό.Βέβαια μετά από ένα χρόνο ήμουν τελείως καλά και αποφάσισα να συνεχίσω τη ζωή μου.Με την Ελένη μιλούσαμε ακόμα που και που αλλά σε φιλικό επίπεδο.Αυτή είπε πως δυσκολεύτηκε να ξεπεράσει το χωρισμό επίσης και όπως ήταν φυσικό αποφάσισε να προχωρήσει τη ζωή της.Από εκείνα τα χρόνια όμως και μετά τίποτα δεν ήταν τόσο έντονο πια.Βασικά τίποτα δεν άγγιζε αυτή την ευτυχία ούτε στο μικρό δαχτυλάκι.Να κάνω σχέσεις και απλά να είμαι ενθουσιασμένος,χωρίς να νιώθω πια έρωτα ή αγάπη όπως τότε.Γρήγορα αυτές οι σχέσεις να χαλάνε από βαρεμάρα και έλλειψη ενθουσιασμού ή ερωτικού ενδιαφέροντος.Την Ελένη δεν τη σκεφτόμουν πια επί καθημερινής βάσης.Το συνειδητό μου την είχε κλειδώσει και μόνο όταν μιλούσαμε τη σκεφτόμουν 1-2 μέρες.Όμως το υποσυνείδητο είχε άλλη άποψη.Από όταν χωρίσαμε σχεδόν μια φορά την εβδομάδα την ονειρεύομαι.Σε διάφορα σκηνικά από όταν είμαστε μαζί,σε σκηνικά που δεν έχουν γίνει ποτέ,σε όλες τις φάσεις μιας έντονα ερωτικής σχέσης.Όταν ήμασταν γύρω στα 25 είχαμε και οι δύο τις σχέσεις μας.Έμαθα από μια ξαδέρφη της ότι αρραβωνιάζεται και δε μπορώ να πω ότι στενοχωρήθηκα,μπορώ να πω ότι χάρηκα κιόλας.Φαινομενικά.Λίγο καιρό πριν τον αρραβώνα μου τηλεφωνεί για να βρεθούμε.Παραξενεύτηκα αλλά πήγα.Κάναμε μια βόλτα με το αυτοκίνητο και μετά με προσκάλεσε σπίτι της.Εκεί θυμηθήκαμε τα παλιά και,εγώ τουλάχιστον,ένιωσα ακριβώς όπως την πρώτη φορά.Είχα τρελαθεί.Όπως και να 'χει μετά από μέρες αρραβωνιάστηκε και απλά συνεχίσαμε να μιλάμε αραιά και που.Τώρα κοντεύουμε τριάντα και ακόμα την ονειρεύομαι συχνά.Αυτή παντρεύτηκε και εγώ δε μπορώ να ξανανιώσω με καμία όπως με αυτή.Είμαι με τις άλλες μου σχέσεις και εγώ σκέφτομαι ότι φιλάω την Ελένη.Δεν ξέρω τι θα γίνει αυτή η κατάσταση,νιώθω κατεστραμένος και αναζητώ μια λύση.Γιατί ηθελε να με δει πριν τον αρραβώνα της;Γιατί να την ονειρεύομαι ακόμα;Γιατί το υποσυνείδητο μου τη θυμίζει κάθε τρεις και λίγο ενώ εγώ την έχω ξεγράψει;
1