ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω ότι το αγόρι μου δεν με καταλαβαίνει καθόλου... Είμαστε μαζί 1,5 χρόνο και νομίζω ότι κάνει μόνο τα απαραίτητα για να μην χωρίσουμε. Τον πρώτο χρόνο ας πούμε, δεν ήθελε να βρισκόμαστε τόσο συχνά όσο εγώ , του το είπα με το καλό και δεν με καταλαβαίνε και όταν επειδή ένιωθα να με γράφει έντελως έφτασα σε σημείο να τον χωρίσω άλλαξε αμέσως γιατί μάλλον φοβήθηκε. Είναι από τους άνθρωπους που δεν συντονίζονται μαζί σου με τίποτα τους λες καλήμερα και απαντάνε χτες εφαγα μουσακά. Εγώ μιλάω σοβαρά για απλά καθημερινά θέματα και αυτός αρνείται να μιλήσει σοβαρά . Όταν νευριάζω έστω και λίγο, αρνείται να με ακούσει με αποτέλεσμα να νευριάζω σε πολύ άσχημο σημείο, όχι με το αρχικό θέμα αλλά με την αδιαφορία. Προσπαθώ στο κάτω κάτω να εκφραστω η να συννενοηθω για κατι και είναι λογικό να νευριάζω όταν δεν ασχολείται δύο παλιολεπτα να πάμε παρακάτω μετά. Έπειτα εγώ είμαι η τρελή γκρινιάρα που νευριάζει και φέρεται άσχημα ενώ αυτός είναι που αποφεύγει την σύγκρουση και τις συνέπειες των πράξεών του. Ακριβώς το ίδιο θέμα είχε και με την πρώην και με άτομα της οικογένειας του του άρα δεν είμαι εγώ η περίεργη. Του είπα χτες στα ίσια ότι όταν φέρεται έτσι νιώθω πολύ μόνη μου και η απαντηση ήταν αυτός δεν νιώθει ποτέ μόνος. Έπειτα μου είπε ότι πρέπει να είμαι χαρούμενη από μόνη μου και να γίνω πιο ανεξάρτητη. Μαλακέιες... Είμαι μια χαρά και είναι ο μόνος λόγος που στεναχωριέμαι πολλές φορές. Αυτός όπως και εγώ, πρέπει να φροντίσει να μην με στεναχωρεί όσον αφορά την προσωπική μας ζωή. Δεν είναι εφικτό όταν νιώθεις πράγματα για κάποιον και σε γράφει έτσι να είσαι μες την καλή χαρά. Αυτός είναι γιατί πολύ απλά είναι στην κοσμαρα του. Αισθάνομαι πολύ πληγωμένη από αυτήν την συμπεριφορά. Εμένα με νοιάζει, επομένως με πιάνει άγχος και υποτονικότητα.