ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πρίν περάσω πανελλήνιες , αισθανόμουν πάρα πολύ μόνος. Ήθελα να περάσω σε μια σχολή κυρίως για να μην νιώθω μονος.Πέρασα σε μια καλή σχολή , αλλά και πάλι αισθανόμουν πιο μόνος απο ποτέ. Μεχρίς ότου γνώρισα 2 άτομα. Το 1 με φέρθηκε πολύ καλά εως τώρα τοσό πολύ που παίζει να τον ερωτευτικά. Έτσι ενώ δεν θέλω να κάνω κάτι μαζί του και ενώ με έκανε να μην νιώθω μόνος, τελικά αποφασίσαμε να ξεκόψουμε για το καλό όλων μας. Εγώ χάνοντας αυτόν τον φίλο, χάνω και ολη την υπόλοιπη παρέα.Και πάλι νιώθω μόνος, απο μικρός μεχρι τώρα νιώθω μόνος.Δεν ξέρω αν μπορώ να συνεχίσω να αντέχω μόνος...Να μην με καλεί κανένας να βγούμε έξω, να είμαι συνεχώς στο περιθώριο, να γυρνάω μόνος μου σαν το χαζό και να περιμένω για κάτι καλύτερο,να μην με θυμάται ποτέ κανένας.Περίμενα 19 χρόνια για αυτό , πλέον με πονάει φούλ.Και ναι έχω παει σε δραστηριότητες μπλα μπλα, πάλι τα ίδια. Επίσης,βαρέθηκα να κατηγορώ τον ευατό μου για αυτό.