Χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια απο την ζωή μου , με το να είμαι αναποφάσιστη, αγχώδης, να τα βλέπω όλα βουνό και να μην χαίρομαι χωρίς να φοβαμαι και πολλά άλλα που δεν σε απασχολούν τώρα.Χρειάστηκε ενα κλικ απο γιατρό άσχετο είδους που εμπιστεύτηκα , που μου είπε τι περιμένεις επιτέλους; μήπως δεν θες να είσαι καλα;Ίσως τότε να είχα αγανακτήσει κι εγώ και το έδαφος να ήταν έτοιμο.Με τον 2ο μήνα αγωγής δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ξεκόλλησε το κεφάλι μου, πόσο πιο ψύχραιμή είμαι . Εγώ είμαι πάλι, απλά δεν πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό. Δεν λέω οτι έγινε θαύμα, αλλά είδα διαφορά άμεσα . Μια μικρή ουσία είναι που θα σε κάνει να είσαι εσύ, και που μετά δεν θα την χρειάζεσαι. Αρκεί να κάνεις και κάποια ψυχοθεραπεία.Μην έχεις ταμπού. όπως κάποιοι παίρνουν χάπια για το θυρεοειδή, για το ζαχαρο για οτιδήποτε. Έτσι είναι κι αυτό. Θα πάρεις κάτι που λείπει στον οργανισμό σου για να ολοκληρωθεί.
11.7.2019 | 20:09
Δεν αντέχω άλλο...
Η ζωή μου έχει γίνει εφιάλτης! Δεν μπορω να παρω τις σωστες αποφασεις για τον εαυτο μου! Παίρνω τις πιο λαθος αποφάσεις πανω στον πανικό μου και το άγχος. Δεν ξερω η ζωή μου που πάει και πως παει. Ξερω μονο να ακολουθω..και να πανικοβαλλομαι. Και σε σοβαρα σταυροδριομια να ακινητοποιουμαι και να μην μπορω να παρω μια αποφαση και συνεχως να αμφιταλαντευομαι..οι ευθύνες μου γιγαντωνονται και γινονται εφιαλτες έτοιμοι να με φανε. Για πραγματα αστεια για τους αλλους..Δεν ξερω ποσο ακομα μπορω να αντεξω αυτη την κατατασταση... μου λενε οτι θα πρεπει να παρω καποια αγωγή ομως εγω δεν θελω...απο την αλλη προσπαθω να το παλεψω οσο μπορω και δεν μου βγαινει.. συνεχως με νικαει.. τι πρεπει επιτελους να κανω για να ζησω μια φυσιολογικη ζωη οπως ολοι;;;
3