ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.10.2015 | 20:53

Δεν βρίσκω τον λόγο για τον οποίο θα διαβάσεις αυτήν την εξομολόγηση.

Είναι φορές που νομίζεις πως ζεις ένα όνειρο, μια στιγμή ανώτερη από οτιδήποτε είχες ποτέ φανταστεί πως υπάρχει... και φορές που θα στα γυρίσει και αυτές οι στιγμές θα σε σημαδέψουν, θα σου μείνουν, παντρεμένες με κουσούρια, χαραγμένες για πάντα στο μυαλό.Είναι άνθρωποι που θα σε γοητεύσουν και θα σε ανεβάσουν, μετά ίσως θα σε απογοητεύσουν και θα σε πουλήσουν φθηνά, θα σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν αξίζεις να λέγεσαι άνθρωπος ή είσαι απλώς ένα εμπορεύσιμο είδος στις ορέξεις οποιουδήποτε έχεις αδυναμία.Είσαι συ που ώρες ώρες μοιάζεις να έχεις παντοδυναμία, και ξαφνικά κάτι συμβαίνει και το πέρασμα σου από αυτό το μεγαλείο της ζωής μοιάζει με κακόγουστο ανέκδοτο, μια ατέλεια της εικόνας.Είμαι εγώ που τα έχω τελείως χαμένα και παραμιλάω, προσπαθώ μέσα σε ένα συνεχόμενο πανικό να βρω κομμάτια που κολλάνε όπως-όπως, κάπου να ακουμπήσω ένα ξεκίνημα, που δεν ξέρω τι και πως να σκεφτώ, τι είναι σωστό και τι λάθος ή έστω αν υπάρχει τέτοιο, μια συνεχόμενη αυτολογοκρισία άνευ πράξεων.Είναι και αυτή η αλήθεια πως μέσα στο Εγώ βρίσκεται το εμείς (το ανάποδο) και ας προσπαθούμε να το κρύβουμε γράφοντας το με μικρό,ας το φοβόμαστε όπως οτιδήποτε μπορεί να μεταβληθεί χωρίς την δική μας εποπτεία και ας το φορτώνουμε ο κάθε ένας με όσο παραπάνω Εγώ μπορεί μπας και το ελέγξει και σταματήσει να φοβάται.Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως τελικά να μην είμαστε απλώς διαφορετικοί μεταξύ μας οι άνθρωποι, ίσως ο κάθε ένας με ένα τρόπο που αδυνατώ να αναλύσω, να διαλέγει τα κομμάτια του από μια αόρατη γκάμα επιλογών που ισχύει για όλους μας, ίσως απλά ο κάθε ένας να διαλέγει την εκδοχή που χρειάζεται, ίσως ακόμα και να αλλάζουμε -μία ή παραπάνω φορές- τα κομμάτια στην πορεία για να υπάρχει σε αυτό το ανθρώπινο κομμάτι του σύμπαντος αυτή η συγκεκριμένη μορφή/αναλογία που εξυπηρετεί έναν σκοπό που δεν θα μάθουμε ποτέ.Ίσως να μην είμαστε καν άνθρωποι, αλλά αυτοματισμοί που υποδύονται ρόλους.Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, όλοι αυτοί που βρίζουμε με τα δίκια μας, που διάλεξαν τα σκάρτα κομμάτια για το Εγώ τους, είναι τελικά οι πραγματικοί ήρωες, κάνουν την βρώμικη δουλειά που κάποιος έπρεπε να κάνει.Όχι ε;Μπορεί απλά, Εμείς ο άνθρωπος να είμαστε (και) σκάρτοι.Καληνύχτα, θα προσπαθήσω να κοιμηθώ νωρίς μπας και γλιτώσω και δεν δω τις επόμενες στροφές που θα πάρει το μυαλό μου.
0
 
 
 
 
Scroll to top icon