ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι 15χρονων.απο την 3η ταξη του δημοτικου ημουν θυμα του λεγομενου σχολικου εκφοβισμου(bullying).ολο αυτο ξεκινησε απο 3 παιδια που δεν με συμπαθουσαν και στην πορεια αυτα τα 3παιδια εκαναν και τις δυο ταξης της ηλικιας μου να μην με συμπαθουν.ετσι εμεινα μονος μου..δεν ειχα κανενα φιλο/φιλη,με κοροΐδευαν(συνηθως ομοφιλοφυλο ασχετως οτι δεν ειμουν),με χτυπουσαν(οχι σε σοβαρο επιπεδο,απλα με εσπροχναν)και γενικα με αποξενωναν..μεχρι και την 6η δημοτικου συνεβαινε αυτο.οταν πηγα γυμνασιο τα πραγματα καλυτερευαν,αλλα ηταν καλο για να διαρκεσει..στα μεσα της 1ης γυμνασιου αρχησαν παλι τα ιδια και αυτο συμβαινει μεχρι και τωρα αλλα ειναι λιγο διαφορετικα τα πραγματα..φετος απλα δεν εχω φιλους..δεν με κοροιδευουν,δεν με σπρωχνουν..αλλα υπαρχει ενα αλλο εξησου σοβαρο προβλημα,δεν τα πηγαινω καλα με την οικογενεια μου..ο πατερας μου απο οταν ημουν μικρος μεχρι και σημερα ειναι ολη μερα στο εστιατοριο του..ετσι ειμαι ολη μερα με την μητερα μου και την αδερφη μου με τις οποιες δεν νιωθω και τοσο καλα..εγω επειδη απο μικρος δεν μου εδεινε σημασια η μητερα μου και εδεινε στις αδερφες μου,σιγα σιγα γινομουν ενοχλητικος απεναντι τους(αλλα μονο σ'αυτες,σε κανεναν αλλο)και ετσι μεχρι και σημερα οποτε τους μιλω δεν μου δινουν σημασια η μου φωναζουν επειδη απο μικρος με εμαθαν σε εισαγωγικα να ειμαι ετσι..Ετσι λογο αυτων των δυο προβληματων(φιλων,μητερας-αδερφης)συνεχεια ειμαι μονος μου ή εξω στον κηπο ή στο δωματιο μου και βλεπω σειρες ή παιζω κιθαρα..δεν βγαινω απο το σπιτι επειδη δεν εχω φιλους να παω εξω και αναγκαστηκα κανω αυτα τα δυο..θα ηθελα πολυ τις συμβουλες για το τι μπορω να κανω ετσι ωστε να φτιαξω την σχεση μου με την οικογενεια και τους φιλους μουΥ.Γ1 και εξετειας αυτης της καταστασεις με τους φιλους και το bullying δεν ειχα ουτε και θα εχω κοπελα(ενω τα αλλα αγορια εχουν)Υ.Γ2 ο μονος που με καταλαβαινει ειναι ο παππους μου επειδη και αυτος περασε τα ιδια