7.4.2012 | 05:00
Δεν είμαι..
όμορφος και δεν είχα ποτέ πέραση στις κοπέλες..δεν είχα ποτέ λεφτά και δεν την άνεση που είχαν ίσως άλλοι άνθρωποι...δεν είμαι έξυπνος και δεν είχα ποτέ το μυαλό να ξεχωρίσω σε κάποια πράγματα..δεν είμαι πολύ κοινωνικός και δεν είχα ποτέ τις πολλές παρεές..προσπάθησα όμως να είμαι αληθινός και ένα ένα ,δύο φίλους αληθινούς ,και το ξέρω γιατί τους έχω δίπλα μου χρόνια..και αυτοί οι δύο φίλοι με πήρανε τηλέφωνο και συναντηθήκαμε και μιλήσαμε ο ένας στον άλλο με πάθος και αλήθεια,και είπαμε λόγια αληθινά που κάνανε τα μάτια μου και δάκρυσαν,γιατί ήταν λόγια ψυχής,και μας βρήκε το ξημέρωμα..δεν ξέρω αν ποτέ καταφέρω κάτι στη ζωή μου για το οποίο θα ξεχωρίσω και αν μάθεις πως υπάρχω..ξέρω όμως αυτό το συναίσθημα ,ναι το έζησα που όταν με πιάνει με διαπερνάει ρίγος..αισθάνομαι αθώος και καθαρός..είμαι ευτυχισμένος Στέλιος
